Την ζωή της δεν την στριμώχνει σε μπορώ και δεν μπορώ! Δεν συμβιβάζεται με όσα την βαραίνουν. Η αγάπη ορίζει ως ζωή της, όσα εσύ φοβάσαι να συνεχίσεις μαζί τους.
Κουλουριασμένος εκεί στη σπηλιά μου έδιωχνα κάθε φωνή μέσα μου που μου μιλούσε, “βγες έξω, στο Φως”.
Φοβάσαι να γίνεις ο κυρίαρχος του εαυτού σου! Φοβάσαι να κατακτήσεις εσένα!
Σαν κρατάς της αγάπης το ζύγι, γνωρίζεις πως υπάρχει τόση αγάπη!
Ο καθένας παλεύει με κάτι! Τα γιατί του, τα δήθεν του, τους φόβους του! Ειδικά τους φόβους των θέλω που δεν τόλμησε. Των θέλω που κρεμάστηκαν σε μιαν αγχόνη στης μοναξιάς του το στασίδι.
Άνθρωποι! Δεν έχετε ανάγκη από καμία οθόνη για να ζήσετε στην πραγματικότητα!