Όλη η ζωή του ανθρώπου μια μάχη να σκοτώσει την ψυχή του! Μια πάλη να αποδείξει πως μπορεί να την τιθασεύσει κι άλλοτε να υποκρίνεται πως δεν υπάρχει ψυχή ελεύθερη μέσα του.
Τώρα κι εχθές, αντίθετα σαν τα δάχτυλά που στάθηκαν απέναντι. Ο αγέρας θα ‘ναι παντού και η γης παντού μα ακίνητη, να μην ξεριζωθεί, να μην αλλάξει αν γίνεται τίποτα.
Ποιο σύμπαν, ποια γης; Να μου θυμίσεις ποιος είμαι! Τι είμαι; Τα υλικά που μου έχτιζαν για να μην μπορώ να βαστάξω την αλήθεια μου, να βρω τη δύναμη να γκρεμίσω!
Πόλεμος και ειρήνη για τον άνθρωπο γίναν ένα! Για να έχεις ειρήνη πρέπει να κάνεις πόλεμο. Οι αξίες νοθευμένες. Το δίκαιο έγινε άδικο και η αλήθεια ψέμα.
Ποιος έχει μέσα του σκιές όταν ο κόσμος του περιβάλλεται από τόσα φίλτρα; Πια κανείς δεν σκέφτεται, μόνο υπάρχει σε ένα δρόμο δίχως προορισμό. Κανένα ερωτηματικό. Μόνο πάει δίχως ψυχή καμμία ανάγκη. Έχει χάσει, έχει κερδίσει, τίποτα δεν τον συγκινεί πια, τίποτα! Ούτε το φως ούτε το σκοτάδι. Η ζωή έχει χάσει το νόημα. Σημεία…
Η ζωή πορεύτηκε μόνη, δε σώπασε! Η ζωή ράγισε τα κομμάτια της κι έφτιαξε το δικό της δρόμο! Άφησε το χρόνο στους ανθρώπους, εκείνη προχώρησε χωρίς φόβο.
Όσο σταματάς τόσο μικραίνει το ψέμα. Τα βλέπεις όλα από κοντά, παρατηρείς, ζυγίζεις, αφήνεις, ακουμπάς. Διώχνεις πιο εύκολα γιατί μπορείς να τα φτάσεις όσα δεν χρειάζεσαι. Είναι ακόμη κοντά σου…
Ετούτες τις γιορτές δεν έβαλα τίποτα ψεύτικο επάνω μου. Δεν θέλησα να μοιάσω σε καμμία άλλη, μόνο σε εμένα. Φόρεσα την γιορτή μέσα μου, όταν το επέλεγα.
Είμαστε μια κουκκίδα μέσα σε ένα απέραντο σύμπαν! Όποιος πιστεύει πως είναι μοναδικός στο σύμπαν αυτό που δημιούργησε το μυαλό του και όχι ο Δημιουργός, αυταπατάται!
Κι όμως βλέποντας την ευταξία, την ισορροπία και την τόση ομορφιά στη φύση και στη «ζωή», νιώθω πως όποιος κιαν είναι ο Θεός, ανάμεσα σε τόσους ανθρώπινους Θεούς, ακόμη τηρεί τους νόμους!
