Έφυγες όμως; Έδωσες τέλος τελικά;

Κάποτε όλα θα τελειώσουν είπες και το τέλος έμοιασε στο χρόνο που γυρίζει στα ρολόγια μα δεν μπορεί να πάρει κανέναν αγκαλιά. Ένας κύκλος δίχως χέρια κι όλα είναι και φαίνονται μάταια και έτσι τίποτε δεν τελειώνει τελικά!

Μάταιο να θυμάσαι, μάταιο να ζεις στο χθες που σε πλήγωσε τόσο, μα εσύ βρίσκεις εκεί κάτι μέσα που ακόμη αγαπάς κι έτσι τίποτα δεν τελειώνει τελικά!

Αναζητήσεις της καρδιάς, επιστροφές στο παρελθόν, έχασες την ζωή σου, βρήκες την ψυχή σου κι η καρδιά στην θέση της εκεί αριστερά, μα η αγάπη πού;

Νιώθεις αδύναμος στην απουσία, μα τόσο δυνατός που μπορείς ακόμη να αρνείσαι εκείνο που αέναα σε τραβά να αρπάξεις μιαν ακρούλα του χθες, μα αν πιαστείς ξανά από εκεί, θα σπάσεις, θα κοπείς πάλι σε χιλιάδες κομμάτια και πώς να τα μαζέψεις;

Αποφάσισες να απομακρυνθείς!
Αποφάσισες να μην κοιτάξεις πίσω!
Αποφάσισες να ζήσεις για εσένα!
Αποφάσισες να μην ξαναπληγωθείς!

Έφυγες όμως;
Έδωσες τέλος τελικά;