Μοιραστείτε το άρθρο!

Κάπως έτσι τελειώνει μια κοινή ζωή, κάπως έτσι το εμείς γίνεται χώρια λες και δεν ενώθηκε ποτέ και πουθενά!

Μόνο στον χωρισμό έχουν αξία κάποιες λέξεις…
Το ποτέ και το πάντα …
Δεν θέλω να σε ξαναδώ ποτέ!
Ή…
Αντίο, θα σε μισώ για πάντα!

Πόσο μάταιο είναι να προσπαθείς να κρατήσεις κάποιον δικό σου, κοντά σου.

Πόσο άδικο να θέλει μόνο ο ένας…

Το πιο εύκολο στους ανθρώπους είναι να αναπαράγουν την κακία, το μίσος, βυθίζοντας αυτό το ποτέ και το πάντα στον Κάτω Κόσμο της ψυχής τους, εκεί, που το σκοτάδι βασιλεύει χωρίς προσπάθεια.

Τι ωφελεί να θέλει μόνο ο ένας;

Ανάθεμα, να νομίζεις πως μπορείς έστω κι έτσι, να ξυπνάς και να κοιμάσαι πλάι σε έναν άνθρωπο που δεν θέλει άλλο αυτό το μαζί! Ανάθεμα, για εκείνους που παλεύουν για την αγάπη κρατώντας όπλο στα χέρια τους το μίσος!

Την λιώνεις την καρδιά, την καταστρέφεις την ψυχή σου, την καταδικάζεις σε αιώνιο θάνατο…

Μα εσύ φοβόσουν το θάνατο, τώρα γιατί; Εδώ γιατί;

Πόση αλήθεια κρύβει το δάκρυ σου για το μίσος, πόση αγάπη κρύβεις μέσα σου για την κακία! Αγάπη για την κακία, άκου εκεί!
Αγάπη για την κακία! …

Λυτρώσου, δεν ωφελεί, προχώρα, δεν υπάρχει κάτι εδώ για εσένα, απελευθέρωσε, εσένα μα και εκείνον-η. Αποδεσμεύσου με ένα αντίο που αγαπά και συγχωρεί! Πέτα τα όλα, μην κρατάς τίποτα πίσω κοντά σου!

Αμηχανία και σιωπή κι αυτή η γλυκιά γαλήνη που σε γεμίζει όταν έχεις αδειάσει όλο το μίσος από μέσα σου! Μόνο μια τελευταία αγκαλιά χωρά το αντίο αυτό, ένα τελευταίο σμίξιμο στους πάλαι ποτέ κοινούς χτύπους της καρδιάς σας.

Λυτρώθηκε το ποτέ και το πάντα!

Κρατιέσαι λίγο ακόμη, δεν κλαις, μόνο φυλάς για τελευταία φορά τον ήχο αυτό μέσα στο στήθος σου.

Ανακούφιση! Καθάριο το αντίο! Λεύτερο το συγγνώμη! Παρών το σε συγχωρώ!

Δεν κοιτάς ξανά στα μάτια, δεν το χρειάζεσαι πια, απλά φεύγεις σε αντίθετη πορεία.
Τα μάτια σου γέμισαν, το μυαλό σου παίζει μαζί σου με αναμνήσεις του χθες, μα εσύ εκεί, σταθερός στο βήμα σου μπροστά. Το πίσω δεν υπάρχει πουθενά για εσένα.

Για λίγο ακόμη στέκεσαι εκεί για αυτά που τελείωσαν, ζεις την γεύση τους…
Για λίγο ακόμη και για όσα η βαλίτσα σου γεμάτη, περιμένει να την κρατήσεις σφιχτά και να φύγεις μακριά από το παλιό! Μακριά, πολύ μακριά!

Δεν έμεινε τίποτε εδώ για εσένα, παρά μόνο σκέψεις, λέξεις και λόγια που χωρούν στο χαρτί. Μόνον εκεί!
Τα στοιβάζεις στην βαλίτσα σου και φεύγεις.

Κάπως έτσι τελειώνει μια κοινή ζωή. Κάπως έτσι το εμείς γίνεται χώρια λες και δεν ενώθηκαν ποτέ και πουθενά…

Μοιραστείτε το άρθρο!