Κι οι γύρω παρακολουθούν. Καλύτερα να σε δουν νεκρό παρά εκεί που ανήκεις. Κουράστηκες να τους σβήνεις κι εκείνοι σαν αόρατο μελάνι να εμφανίζονται μπροστά σου. Όλα είναι τόσο δύσκολα πια.

Να γυρνάς σαν μελλοθάνατος γύρω από ένα ρολόι και να το ορίζεις ως δύναμη του τώρα. Να ξεγελάς τον εαυτό σου με ψέμματα κι αυτό να το λες ζωή σου.

Χριστούγεννα για εμένα είναι να μην είσαι ανθρώπινος για να φαίνεσαι έτσι αλλά να είσαι άνθρωπος, χωρίς να ντρέπεσαι για το πώς θα φανεί.

Τελικά η αγάπη νικά το χρόνο ή μήπως δεν την αγγίζει καθόλου, σαν να μην υπάρχει; Δεν παλεύει μαζί του! Δεν κάνει πόλεμο η αγάπη, ποιο το λάθος και ποιο το σωστό. Με τι είσαι καλύτερα ή χειρότερα, τι σου κάνει κακό και τι όχι.

Πού να είσαι όνειρο, πού να είσαι ταξίδι; Μπα κι είσαι της ψυχής μου ή είσαι της καρδιάς μου ο πόθος της ο πιο αληθινός; 

Έτσι! Πάλεψε! Το όνειρό σου χρειάζεται μόνο εσένα δεν ζήτησες την πραγματικότητά τους κι αυτό είναι η δική σου αλήθεια, η δική σου πραγματικότητα!

Ένα Α απόσταση χωρίζει το δυνατό από το αδύνατο, βημάτισε την απόσταση, ξεκόλλησε από ότι σε κρατά και ζήστο!