Η ζωή με έμαθε, με κάθε τρόπο πως δεν αρκεί να επιλέξει ο ένας το Φως, πρέπει να το επιλέξουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, επί ίσοις όροις. Εναντιώθηκα σε ετούτη την αλήθεια και λαβώθηκα πολλές φορές. Δεν μετρώ τα σημάδια, δεν μου προσφέρει καμμία ωφέλεια.
Δεν είναι η ώρα για απόδοση ευθυνών! Είναι η ώρα επιτέλους να αναγνωρίσεις την Αλήθεια! Να ξεχωρίσεις την ψευδαίσθηση από την ζωή. Δεν σου φταίει κανένας ιός για την κατάντια σου!
Όταν αντιμετωπίζεις την Αλήθεια κατάματα, όλα πονούν στην αρχή! Σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν! Όταν διαλέγεις την δική της πλευρά, όλα γίνονται και είναι σωστά!
Λάμπουν οι άνθρωποι όταν επιτρέπουν στην αλήθεια να τους δείχνει πώς ζουν. Λάμπουν οι άνθρωποι όταν αποφασίσουν να παλέψουν για την ζωή! Όταν δεν παραδίδουν τα όπλα!
Μην φοβάσαι το σκοτάδι που βλέπεις μέσα από τα μάτια των ανθρώπων, φοβούνται κι εκείνοι, γιαυτό σπάνε τα γυαλιά και περπατούν μειδιάζοντας! Γνωρίζουν καλά πως έτσι δεν ξορκίζουν το κακό!
Το μοναδικό πράγμα που μου ζήτησες ήταν να μην φύγω ποτέ από τη ζωή σου. Νυχτώσε πάλι! Εσύ πρόλαβες να φύγεις πρώτος κι εγώ δεν πρόφτασα να τηρήσω την υπόσχεσή μου. Σα να μην ήθελες να το δεις να πραγματώνει!
Ακόμη και το, τώρα, μοιάζει ψευδαίσθηση του νου. Όταν είσαι ουδέτερος, δεν έχεις ανάγκη από μεταβατικά στάδια να σε βάζουν στα όρια του χρόνου και της καθυστέρησης, δεν σε φυλακίζουν σε διλήμματα, αλλάζεις επίπεδα εύκολα, αβίαστα χωρίς φόβο.
Γιαυτό κι εγώ θα σε αφήνω εκεί, πλάι μου να έρχεσαι, να αγγίζεις τη σιωπή μου, να με βλέπεις μέσα μου και να θυμάσαι πως κανένας τόπος δεν είναι εχθρικός και κανένας ξένος, σαν δεν φοβηθείς να τον κοιτάξεις κατάματα!
