Ας μονιάσουμε επιτέλους! Ας κρατήσουμε ψηλά την Αγάπη και το Φως! Αυτά τα δύο δεν έχουν θρησκεία! Δεν καλουπώνονται! Δεν βολεύονται!

Όταν αντιμετωπίζεις την Αλήθεια κατάματα, όλα πονούν στην αρχή! Σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν! Όταν διαλέγεις την δική της πλευρά, όλα γίνονται και είναι σωστά!

Μην φοβάσαι το σκοτάδι που βλέπεις μέσα από τα μάτια των ανθρώπων, φοβούνται κι εκείνοι, γιαυτό σπάνε τα γυαλιά και περπατούν μειδιάζοντας! Γνωρίζουν καλά πως έτσι δεν ξορκίζουν το κακό!

Το μοναδικό πράγμα που μου ζήτησες ήταν να μην φύγω ποτέ από τη ζωή σου. Νυχτώσε πάλι! Εσύ πρόλαβες να φύγεις πρώτος κι εγώ δεν πρόφτασα να τηρήσω την υπόσχεσή μου. Σα να μην ήθελες να το δεις να πραγματώνει!

Για να φτάσεις στην αλήθεια πρέπει να είσαι έτοιμος να αφήσεις πίσω ό,τι διδάχθηκες εως τώρα από το σύστημα!

Ακόμη και το, τώρα, μοιάζει ψευδαίσθηση του νου. Όταν είσαι ουδέτερος, δεν έχεις ανάγκη από μεταβατικά στάδια να σε βάζουν στα όρια του χρόνου και της καθυστέρησης, δεν σε φυλακίζουν σε διλήμματα, αλλάζεις επίπεδα εύκολα, αβίαστα χωρίς φόβο.

Γιαυτό κι εγώ θα σε αφήνω εκεί, πλάι μου να έρχεσαι, να αγγίζεις τη σιωπή μου, να με βλέπεις μέσα μου και να θυμάσαι πως κανένας τόπος δεν είναι εχθρικός και κανένας ξένος, σαν δεν φοβηθείς να τον κοιτάξεις κατάματα!

Το τέλος της αποστολής Του ήταν η διδαχή της ελπίδας που σου γεννά την πίστη πως όσο δύσκολος κι αν είναι ένας δρόμος, ο Γολγοθάς σου, όσο πόνο και απογοήτευση κιαν αισθανθείς, στον Σταυρό σου, αν μείνεις σταθερός στις αξίες σου οι ουρανοί θα σου χαρίσουν την λυτρωτική φωτεινή Ανάσταση!