Μοιραστείτε το άρθρο!

Ο κόσμος σου γκρεμίζεται ανάμεσα σε τείχη σημαδούρες της ζωής. Κι ο πόλεμος γιγαντώνει στα αναχώματα, πινελιές ιδρώτα, σταγόνες δάκρυα από τα μπηγμένα σου δάχτυλα στην τρομαγμένη του ανάσα. Δεν πονά, βρυχάται και σέρνεται στο βάδισμά του και καρτερεί τον φόβο σου να ‘ρθει να του γιατρέψει τις πληγές.

Μα ποιος έκανε ειρήνη με τον πόλεμο;

Εσύ θα πάρεις την πρωτιά;

Η αρχή του τέλους μιας εποχής που δεν ταίριαξε ποτέ στην άτολμη φύση σου. Κι ο πόλεμος εκεί, περιμένοντας τον φόβο σου, μη μπορώντας να αντισταθεί στα χρώματα που πηγαίνουν αντίθετα από το ουράνιο τόξο και μόνο οι αποχρώσεις του γκρι χρωματίζουν τις χορδές της καρδιάς του. Μόνο εκείνος διώχνει τα χρώματα που ταξιδεύουν και τον πιο δειλό επιβάτη.

Ελπίδα, πίστη, αγάπη!

Σηκώνει το όπλο και πυροβολεί! Κανένα ταξίδι στο φωτεινό όραμα για τα δικά του βαγόνια, μόνο επιβάτες άλλοι νεκροί κι άλλοι, περιμένοντας το σφύριγμα της αναχώρησης για την δικής τους κόλαση, όλοι παραδομένοι στο Εγώ τους.

Μα ποιος έκανε ειρήνη με τον πόλεμο;

Εσύ θα πάρεις την πρωτιά;

Ζωές αντικριστά σε αυτό το βαγόνι, ζωές που φωνάζουν, ζωές ευθυτενείς, λυγίζουν μόνο στο αύριο, αναγεννώνται μόνο στο τολμώ μα επιβιώνουν σκυφτές και στενάχωρες.

Παραμυθιάζεσαι λέγοντάς του ένα ψεύτικο αντίο, μα λίγος ο χρόνος ανάμεσα στο τίποτα και το κάτι, και φτάνεις πάλι στα όριά σου και επιστρέφεις και πάλι πίσω σε αυτόν!

Κανείς δεν σε ηρεμεί όσο χτυπάς σε αυτά τα τείχη, όσο αρνείσαι να αποφύγεις τις σημαδούρες, όσο τις βλέπεις για εισόδους διαφυγής. Έτσι, πάντα οι πληγές θα ανανεώνονται προδομένες από έναν χάρτη που δεν μπόρεσες να ερμηνεύσεις κι εσύ, μόνος θα περπατάς σε ένα ατέλειωτο πεδίο μάχης.

Κάνε ειρήνη με τον πόλεμο, επίτρεψε στην δύναμή σου να αναστηθεί, γιατί οι εγωισμοί στον κύκλο της ζωής πληρώνονται, και το τίμημα είναι κάθε φορά ο πόλεμος να γίνεται και πιο σκληρός.

Τα μέσα σου αμείλικτα, τα λάθη σου γροθιά, τα πάθη σου νερά βρώμικα και στα αναχώματα βούρκος θα γενεί και πώς να σωθείς από τον πόλεμο;

Δέξου πως όλα όσα ζεις είναι στη ζωή, είναι μάχες που τις συνέχισες εσύ, κι όποιον κατηγορείς για την αρχή, εσύ, έριξες την δεύτερη βολή, κανείς πόλεμος δεν ξεκινά χωρίς αντίποινα…

Άσε κάτω τα όπλα σου και κάνε ειρήνη με τον πόλεμο, όλα είναι πλάνο θεϊκό κι όσο μάχεσαι τον Θεό, μάχεσαι τον ίδιο σου τον εαυτό!…

Κατάκτησε ετούτη την πρωτιά και μόνο τότε θα εξαφανιστούν τα τείχη κι όλο το ψεύτικο δεν θα έχει από πού να κρατηθεί!

Μοιραστείτε το άρθρο!