Μοιραστείτε το άρθρο!

Ονειρογύρισα, λίγα λόγια πριν…

Κάποτε με είχες ρωτήσει…

Πες μου ένα όνομα για σελίδα! Να έχει μέσα του ταξίδι, να έχει κάτι από θάλασσα, ψυχή, αναζήτηση, όνειρο…

Δεν χρειάστηκε να σκεφτώ πολύ κι η λέξη “ονειρογύρισα” ήρθε στην καρδιά μου!

Τέλεια “Ονειρογύρισα”! Μπορείς να γράψεις κι ένα κείμενο που θα τη συντροφεύει;

(Αυτό ήταν το έναυσμα, για να γράψω αυτό που θα διαβάσετε κι άλλα, που ποτέ μου δεν εμφανίστηκα ως συγγραφέας) Η σελίδα κατέβηκε.

Ανεβάζω πλέον, όλα μου εκείνα τα κείμενα, εδώ, στις skepseisselogia.gr.

Η ελευθερία μας ενώνει, γιατί πετώντας, μοιραζόμαστε τον ίδιο ουρανό, ηθελημένα και άθελα!…

Οι διαδρομές τελειώνουν, το ταξίδι ποτέ!  Οπότε, για όσο η γη θα παραμένει σφαιρική, ίσως κάπου, κάποτε, σε κάποια της περιστροφή, μπορεί και να ξανασυναντηθούμε! Γιατί οι ψυχές μόνο λεύτερες επιστρέφουν…

“Ονειρογύρισα”

Ονειρογύρισα τον κόσμο όλο, για να σε βρω, μα κανείς τους δεν σε είχε ανταμώσει. Ούτε πουλιά, ούτε βουνά, ούτε ποτάμια ούτε ουρανοί ολόκληροι. Ονειρογύρισα τον κόσμο όλο, μα κανείς τους δεν σε γνώριζε, κανείς τους δεν σε είχε ακούσει.

Ρώτησα παντού, στους κάμπους, στις θάλασσες και στους πιο σκοτεινούς ωκεανούς, μα καμία αχτίδα φωτός δεν είχε εδώ και καιρό αγγίξει τους αφρούς τους και πώς να σε δουν;

Πού να είσαι όνειρο, πού να είσαι ταξίδι; Μπα κι είσαι της ψυχής μου ή είσαι της καρδιάς μου ο πόθος της ο πιο αληθινός;

Ονειρογύρισα, μα όσο κιαν σε έψαξα, όσο κιαν σε αναζήτησα, έξω στον κόσμο δεν ήσουν! Γιατί τόσο καιρό ήσουν μέσα μου, ήσουν οι αλήθειες μου, οι ελπίδες μου, ήσουν τα θέλω μου, ήσουν…

…εγώ!

Ταξίδια της ζωής, ταξίδια της ψυχής, όνειρα που δεν σβήνουν ποτέ από κανέναν άνεμο, από καμιάς φουρτούνας την αντάρα. Γίνονται λέξεις και γραμμές στο χαρτί και μεταφέρονται σε όλα τα σημεία του ορίζοντα, σαν όνειρο που γύρισε, μα αρνήθηκε να επιστρέψει.

…μόνον εκεί, αντέχω να ζω!

…μόνον εκεί, είμαι εγώ!

Μοιραστείτε το άρθρο!