Εκεί μένω εκεί θα με βρεις…
Μοιραστείτε το άρθρο!
Για όλους εκείνους τους χρόνους που κανείς δεν μίλησε, οδηγώ το χρόνο εκεί που έπρεπε να είναι! Εκεί μένω εκεί θα με βρεις…
Κόντρα σε εσένα που δεν θέλησες να αλλάξεις όσα έτρεχαν μακριά από τη δύναμη που τροφοδοτεί την καρδιά ζωή.
Πες μου πάλι πως φταίω…
Φως και σκοτάδι, σπηλιά και οξυγόνο, όλα μέσα σου.
Κι όλα χαμηλώνουν στα μάτια μου, όλα γίνονται πιο μικρά. Γιατί για να πονέσεις λιγοστεύεις κάτι από την ψυχή σου, για να χωρέσει αυτό που αρνείται να ζήσει. Θέλει φωνή η ψυχή για να ακουστεί και η αλήθεια χώρο.
Σώπασε πάλι μου λες, μας ακούνε οι άλλοι….
Εσύ ένα σώμα που έχει χάσει όλα όσα ήταν εκεί! Αυτήν τη φορά όμως δεν έχει σημασία τίποτε! Το κενό είναι το καταφύγιο της.
Ουτοπία η αλήθεια, μία νύχτα ακόμη μακριά…
Στα δάχτυλα η αφή δεν τελειώνει, μόνο βρομίζει από τα σώματα που περνούν το κορμί σου. Δυσωδία μετά την κάθαρση. Ψέμα μετά την αλήθεια.
Μείνε εκεί, κανείς δεν μπορεί να σταματήσει το φόβο. Μόνον εσύ…
Τελειώνουν όλα εκεί ακριβώς που αρχίζουν. Επίλεξε να πεθάνεις ή επίλεξε να ζήσεις.
Η ύπαρξη δεν πεθαίνει. Ή ζεις ή αναγεννάσαι…
Φως και σκοτάδι, σπηλιά και οξυγόνο, όλα μέσα σου.
Μόνος στην ύπαρξη, μόνος στην επιλογή.
Εκεί μένω εκεί θα με βρεις…
Μοιραστείτε το άρθρο!
