Το σκοτάδι μόνο με σκοτάδι το νικάς!
Μοιραστείτε το άρθρο!
Το σκοτάδι μόνο με σκοτάδι το νικάς, αρκεί να μην χάσεις το φως εντός σου.
Ένα Μάτριξ που ο ένας ελέγχει τον άλλον. Τίποτα δεν είναι αληθινό. Ενέργειες σκοτεινές σε λάθος χέρια και η ζωή αλλάζει τροπή.
Ένας Θεός σε μαθαίνουν τα ορίζει όλα. Κι όμως ετούτα τα όλα, τα ορίζει εκείνος που ελέγχει το σκοτάδι και τα όλα γίνονται όπως τα επιθυμεί.
Οι άνθρωποι πιόνια γύρω του νομίζουν είναι λεύτεροι κι όμως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται. Ναρκωμένα σώματα, ναρκωμένες βουλήσεις. Σέρνονται πίσω από την μεγάλη εικόνα που προβάλλεται για να νομίζουν ότι κάνουν το σωστό. Μα το σωστό είναι τελικά μόνο αυτό που έπρεπε. Αυτό που είναι αληθινό θάφτηκε σε έναν κρύο τάφο μπροστά στα μάτια τους. Ρίζωσε στην ψυχή τους που ήταν η τελευταία τους ελπίδα. Παρωπίδες για να μπορεί το σκότος να δράσει ανενόχλητο.
Το σκοτάδι μόνο με σκοτάδι το νικάς! Θυμίσου το καρδιά την ώρα που διψάς να αγαπήσεις ακόμη κι εκείνο. Την ώρα που παλεύεις να τα φωτίσεις όλα με αγάπη! Μάταιη μάχη, λάθος τα όπλα σου!
Λίγοι οι ακέραιοι απλώνουν τα χέρια τους στο πλήθος. Καμμία ανταπόκριση μόνο χλευασμός και κακία. Έγδαραν τις σάρκες τους ετούτοι, να μην υποκύψουν! Κράτησαν τα βλέφαρα ανοιχτά!
Τους παρακαλούσαν οι ζωντανοί νεκροί να σταθούν πλάι τους, χωρίς να μιλούν, χωρίς να αντιστέκονται! Το προσπάθησαν ξανά και ξανά! Μα εκείνη η σπίθα της ψυχής, η ανέπαφη, έφτανε πάντα να διαλύσει το ψεύτικό τους όνειρο, την αγάπη νικητή.
Πώς να νικήσεις το σκοτάδι με αγάπη; Το σκοτάδι βλέπει αγάπη και θέλει να την καταστρέψει, να την ακυρώσει. Τίποτα όρθιο να μην μείνει. Ο λόγος για να υπάρχει, λίγη αγάπη λιγότερη ο λογισμός του. Μικραίνει την αναπνοή το σκοτάδι, μεγαλώνει το θάνατο. Στραγγαλίζει τις ψυχές, φθίνει το σθένος τους. Μια αέναη άνιση πάλη της ψυχής με το σκοτάδι να την γκρεμίζει συνέχεια.
Οι λίγοι να πιστεύουν πως το φως τα νικά όλα. Οι πολλοί να ζουν φυλακισμένοι και όλοι τους να νομίζουν ξέχωρο το σκοτάδι από το φως. Μα το σκοτάδι μόνο με σκοτάδι το νικάς αρκεί να μην χάσεις το φως εντός σου.
Μόνον ο Κάτω Κόσμος έχει τον τελευταίο λόγο. Θάβοντας το σπόρο του στο χώμα των νεκρών, βλασταίνουν οι πόνοι των ανθρώπων. Θάβοντας το σκοτάδι στο σκοτάδι έρχονται αντιμέτωποι οι άνθρωποι με την αλήθεια.
Ο πόνος είτε θανατώνει είτε εξυμνώνει! Είτε πεθαίνουν είτε ανασταίνονται.
Η ζωή παρούσα…
Μοιραστείτε το άρθρο!
