
Θυμός, ένας εσωτερικός πόλεμος!
Μοιραστείτε το άρθρο!
Κοιτώ γύρω μου παντού θυμός και παρεξηγήσεις! Με το παραμικρό όλοι αρπάζουν για ασήμαντες αφορμές! Μια καθημερινότητα που μαίνεται σαν μάστιγα! Κάθε μέρα όλο με κάποιον θα μαλώσεις, θα ψυχρανθείς, θα απομακρυνθείς!
Ανοίγεις το στόμα σου να πεις ένα αστείο; Παρεξηγείσαι! Λες μια κουβέντα υποστήριξης κι ο άλλος νομίζει πως του τραβάς την καρέκλα για να τον γκρεμοτσακίσεις! Ξεκινάς να εξηγείς, τι εννοούσε ο συνομιλητής σου και βρίσκεσαι δακτυλοδεικτούμενος ότι παραποιείς τα λόγια του. Παραδείγματα πολλά.
Το κάθε άτομο αντιλαμβάνεται ένα ερέθισμα ανάλογα με την ψυχολογική του κατάσταση, την παιδεία του, τις εμπειρίες του. Ο κόσμος αρνείται να αποδεχθεί την ομορφιά της διαφορετικότητας των απόψεων! Μέσα από τις διαφορές, μια συζήτηση μπορεί να αποφέρει καρπούς! Όχι όμως με επίθεση! Όχι με την επιβολή της δικής σου θέσης!
Δεν είναι απαραίτητο να συμφωνούμε όλοι σε όλα!
Ζούμε σε έναν κόσμο που οι άνθρωποι είτε σωπαίνουν απομονωμένοι και φοβισμένοι είτε φωνάζουν προς πάσα κατεύθυνση. Έχει χαθεί το μέτρο! Έχει χαθεί η επικοινωνία και η διάθεση να συναντηθούμε σε ένα κοινό σημείο!
Όλοι νομίζουν ότι τα ξέρουν όλα! Η εξειδίκευση κρύβεται στο συρτάρι, πλάι στα πτυχία, στην πράξη. Ειδικά οι δήθεν μορφωμένοι, προσπαθούν κάτι να αποδείξουν. Έχουν φορτωθεί πτυχία, χωρίς να καλλιεργήσουν την ψυχή τους και η παιδεία, δεν είναι παρά μόνο λέξη στο λεξικό!
Στην σημερινή κοινωνία, το Εγώ προωθείται ως στάση ζωής και το “αγάπα εσένα” έχει γίνει καραμέλα, έχοντας παραποιηθεί το αληθινό νόημά του. Ζούμε σε έναν τεράστιο παγκοσμιοποιημένο ιστό, κολλημένοι σε ένα σύστημα αξιών που το “θάνατός σου η ζωή μου” είναι η σημαία και η πλειοψηφία την κουνά περήφανα!
Οι άνθρωποι επιλέγουν να ανήκουν σε ομάδες, που θρέφουν ο ένας το Εγώ του άλλου! Η υποκειμενικότητα και η ψευδαίσθηση εκθρονίζουν την Αλήθεια, με αποτέλεσμα να χάνεται η ισορροπία!
Χωρισμένοι σε ομαδούλες που ο καθένας χαϊδεύει την πλάτη του άλλου, κατηγορώντας οι μεν τους δε όλοι νιώθουν παντοδύναμοι!
Στην συμφωνία όλα είναι υπέροχα! Στην διαφωνία το σκηνικό αλλάζει τρομακτικά! Ο θυμός δεν σταματά όταν δεν μπορείς να δεχθείς πως δεν είσαι μοναδικός και δεν είσαι μόνος σου!
Δεν συζητάμε! Χάνεται το νόημα της συζήτησης και ο μόνος στόχος είναι να πείσουμε τον άλλον για την άποψή μας και όχι για να μάθουμε κάτι καινούργιο ή έστω διαφορετικό! Τα ξέρουμε όλα! Οι παρεξηγήσεις είναι φυσικό επακόλουθο αφού η διαφορετική άποψη είναι κατακριτέα! Κι ο θυμός εξίσου! Δεν είναι αστείο;
Αν κάνεις μία έρευνα θα διαπιστώσεις πως αυτή η κατάσταση τους απασχολεί όλους! Κανείς όμως δε μοιάζει διατεθειμένος να κάνει κάτι γι’ αυτό ! Ο ένας τα ρίχνει στον άλλον! Κανείς δεν αναλαμβάνει την ευθύνη των πράξεών του!
Ο θυμός και η παρεξήγηση, δεν βγάζουν νόημα! Δεν λύνουν προβλήματα αντίθετα τα διαιωνίζουν. Κι όμως κάθε μέρα άνθρωποι μαλώνουν μεταξύ τους! Κάθε μέρα ακούς βρισιές, κατηγορίες!
Είναι εσωτερικός ο πόλεμος, δεν είναι εξωτερικός! Άνθρωπος που τα έχει καλά με τον εαυτό του, άνθρωπος που αναζητά την ουσία της ζωής και όχι την απουσία της, δεν θανατώνει τα μέσα του με θυμό! Δεν ψάχνει θύματα, ψάχνει την αιτία πρώτα μέσα του και ύστερα αναζητά το μερίδιο ευθυνών του άλλου!
Σε έναν πόλεμο, αν δεν κάνεις ειρήνη, η κατάληξη θα είναι ολέθρια! Το ίδιο και σε εσένα! Δες τις αδυναμίες σου. Αποδέξου πως δεν μπορείς να είσαι για όλα σίγουρος άρα και απόλυτος! Δεν χρειάζεται να αποδείξεις τίποτα και σε κανέναν! Δεν ωφελεί! Καταναλώνεις πολύτιμη ενέργεια από τη ζωή σου, από τη δημιουργία! Κόβεις γέφυρες και επαφή με τους ανθρώπους, μα κυρίως με εσένα! Σκορπάς κομμάτια σου και τα αποπροσανατολίζεις μακριά από εσένα! Διασπείρεσαι και φεύγεις από το κέντρο σου!
Το κέντρο σου είναι η δύναμη σου. Εκεί δεν υπάρχει θυμός, δεν νιώθεις ευάλωτος! Δεν νιώθεις την ανάγκη να αποδείξεις τίποτα σε κανέναν, υπάρχει μόνο γαλήνη!
Εκεί μερεύει και το πιο επικίνδυνο αγρίμι!
Μοιραστείτε το άρθρο!