Παρατηρώ σαν τρίτος και όχι σαν γυναίκα, τις γυναίκες της Δύσης να λύσσανε απέναντι σε όλη αυτήν τη δυσωδία και να στρέφονται ενάντια στο αντρικό φύλο. Οι γυναίκες πλησιάζουν να μισούν τους άντρες.
Κι όσο ο ήλιος έσβηνε από τα μάτια μου τόσο έσβηνες κι εσύ από εμένα. Χάνονταν η μυρωδιά σου από το σώμα μου. Δεν ήθελα να σε κρατήσω σαν ανάμνηση. Δεν ήθελα να σε κρατήσω σαν στιγμή που χάνεται με κάθε Δύση.
Η γυναίκα που έγινε Αγάπη
Το Μαζί
Η Πόρτα που Άνοιξε
Η Σιωπή του Άδη, η Αλήθεια του Ανθρώπου
Ο Ιερός μου Τόπος δεν κατοικεί… υπάρχει