Ακόμη και το, τώρα, μοιάζει ψευδαίσθηση του νου. Όταν είσαι ουδέτερος, δεν έχεις ανάγκη από μεταβατικά στάδια να σε βάζουν στα όρια του χρόνου και της καθυστέρησης, δεν σε φυλακίζουν σε διλήμματα, αλλάζεις επίπεδα εύκολα, αβίαστα χωρίς φόβο.

Γιαυτό κι εγώ θα σε αφήνω εκεί, πλάι μου να έρχεσαι, να αγγίζεις τη σιωπή μου, να με βλέπεις μέσα μου και να θυμάσαι πως κανένας τόπος δεν είναι εχθρικός και κανένας ξένος, σαν δεν φοβηθείς να τον κοιτάξεις κατάματα!

Το τέλος της αποστολής Του ήταν η διδαχή της ελπίδας που σου γεννά την πίστη πως όσο δύσκολος κι αν είναι ένας δρόμος, ο Γολγοθάς σου, όσο πόνο και απογοήτευση κιαν αισθανθείς, στον Σταυρό σου, αν μείνεις σταθερός στις αξίες σου οι ουρανοί θα σου χαρίσουν την λυτρωτική φωτεινή Ανάσταση!