Έχεις ανάγκη από κάπου να πιαστείς άκαρπη η αναμονή. Σωπαίνεις έξω σου, μόνος συνοδοιπόρος η φωνή μέσα σου. Εκείνη γνωρίζει τους φόβους σου, γιατί ναι, φοβάσαι! Σε εκείνη φανερώνεις τα όνειρά σου, γιατί ναι, ονειρεύεσαι.

Μη χαμηλώνεις τα μάτια μου είπες, αυτό το κάνω μόνο εγώ και προσπαθώ να το αποβάλλω!

Κι όσο κιαν γνωρίζω πως πράγματα, καταστάσεις, άνθρωποι έρχονται στη ζωή μας με τα δώρα τους και το αντίτιμό τους, έχουν τον δρόμο τους στη δική τους ακρογιαλιά, με τα θέλω τους, τα μπορώ τους να τα κατακτήσεις, να γίνουν δικά σου, εγώ εκεί μόνο να ρωτώ!