Στάσου λίγο κι αναρωτήσου, αυτό ονειρεύτηκες; Αυτό είσαι;

Όσο ζεις τόσο πιο πολύ κουράζεσαι, τόσο κι άλλο απελπίζεσαι και κάτι φορές λες πως δεν την θέλεις τούτη τη ζωή! Τι να συγκριθεί με τον πόνο της; Τι να συγκριθεί με τον κάματο της προσμονής; Κάτι να αλλάξει κάτι να γίνει διαφορετικά!

Η σπηλιά σου τα έχει όλα, μαζί και την σιωπή σου. Γιατί να βγεις στο φως, γιατί να ζήσεις μακριά από το σκοτάδι;

Κι η ζωή εκεί στέκει! Εκεί σου χαμογελά! Εκεί σου ψιθυρίζει κι εσύ έντρομος κρατάς τα αυτιά σου κλειστά, μήπως ακούσεις κάτι ξέχωρα από τη φωνή σου. Ξέχωρα από τη ζωή που νομίζεις πως ζεις μα δεν την κοιτάς με τα μάτια ανοιχτά! Τα κλείνεις κι αυτά, τους σβήνεις τα όνειρα από μπροστά τους και κρατάς μόνο την εικόνα που δεν σε ξεβολεύει, δεν σε σπρώχνει στο αδιέξοδο που πρέπει να πετάξεις για να δραπετεύσεις!

Συνήθισες να ζεις τη ζωή σου έτσι όπως είναι!

Εύκολα γκρέμισες τις γέφυρες που σε περνούν απέναντι από της ζωή σου την όχθη. Όταν θες κάτι δεν σταματάς εύκολα να προσπαθείς για αυτό. Η ευκολία είναι ό,τι πιο απλό και οι περισσότεροι την επιλέγουν, γιατί στα δύσκολα μαθαίνεις τον εαυτό σου! Στα δύσκολα έρχεσαι αντιμέτωπος με τα τρωτά σου σημεία! Στα δύσκολα συνειδητοποιείς το αληθινό σου πρόσωπο. Στα δύσκολα σε απορρίπτεις. Στα δύσκολα επιλέγεις τη ζωή που σου αξίζει!

Μα εσύ … Συνήθισες να ζεις τη ζωή σου έτσι όπως είναι!

Φεύγεις από κάθε χαρά, γιατί η χαρά σε μαθαίνει να αφήνεις πίσω σου ό,τι σε πληγώνει. Παύεις να θρέφεσαι από τον πόνο! Η χαρά σε μαθαίνει να μην εξαρτάσαι από τους άλλους, μόνο από εσένα! Η χαρά σε μαθαίνει να προχωράς κι εσύ βολεύεσαι ακινητοποιημένος. Όλα τόσο γνώριμα γύρω σου, τόσο προβλέψιμα! Στη χαρά δεν συνηθίζεις τη ζωή, στη χαρά την νιώθεις τη ζωή.

Μα εσύ … Συνήθισες να ζεις τη ζωή σου έτσι όπως είναι!

Δίχως κενό, δίχως χώρο δικό σου, δίχως αλήθειες, μόνο ψέμματα! Όλα ψεύτικα! Μια συνήθεια που γίνεται η δική σου αλήθεια.

Στάσου λίγο κι αναρωτήσου, μήπως είναι η δική σου ψευδαίσθηση;

Στάσου λίγο κι αναρωτήσου, αυτό ζήτησες; Στάσου λίγο κι αναρωτήσου, αυτό ονειρεύτηκες; Στάσου λίγο κι αναρωτήσου, αυτό είσαι;