Σε όλα όσα αγαπώ βρήκα εσένα!
Μοιραστείτε το άρθρο!
Αγαπώ αυτές τις τελείες που θέλησαν να γίνουν αποσιωπητικά αλλά δεν τα κατάφεραν.
Θέλησαν να σιγήσουν όλες τις φωνές. Οι κραυγές να μείνουν άκρατος πόθος, τίποτα να μην θυμίζει αληθινή ζωή. Ένα ομοίωμα μόνο που της μοιάζει, σαν τον χρόνο που κάτι στιγμές κολλά, δεν κινείται.
Αγαπώ τα δάκρυα που δεν αρνήθηκαν την αλήθεια τους για να μην θυμίζουν κανενός το χθες. Πονούν στο σήμερα, κλαίνε στο τώρα. Αν υποκρίνονται, αυτό θα το δείξει το μέλλον…
Θέλησαν μόνο χείμαρρο, να αδειάσουν όλον τον πόνο μέσα από τις ψυχές. Να μην προλάβουν να ικετέψουν βοήθεια από τους θεούς. Το Εγώ να μην προφτάσει να ανατείλει με το τελείωμα της προσευχής. Κάθαρση, μόνο κάθαρση! Κάτι φορές αξίζει να διαλύεις τα γιατί, να μην τα ερμηνεύεις.
Αγαπώ εκείνες τις απρόσμενες στιγμές που σε ξύπνησαν από τον λήθαργο. Σε φόβισαν με την δύναμή τους, σε γιάτρεψαν με την κατάθεση ψυχής τους.
Θέλησαν να σου υπενθυμίσουν πως η ζωή δεν φτιασιδώνεται, δεν βάφεται, δεν μεταμορφώνεται σε κάτι που δεν είναι. Η ζωή απλή κι ελεύθερη γεννιέται! Μεγαλώνει, μαθαίνει, κάνει λάθη, κυλιέται στις λάσπες, λιάζεται στον ήλιο, πολλαπλασιάζεται και λίγο πριν την δύση ο απολογισμός. Θυμάσαι, αναπολείς, σβήνεις, συγχωρείς, ζητάς συγχώρεση.
Αν ήταν να ξανάρχιζες όλο από την αρχή.
Κι ύστερα σιωπή.
Αγαπώ την λύτρωση μιας απρόσμενης συνάντησης που θέλησε να γίνει Αλήθεια. Άγνωστοι που γίναν σύντροφοι. Στης ψυχής την απολογία το φως δεν κάνει πίσω. Μόνο το σκοτάδι.
Θέλησε την δεύτερη ευκαιρία, το τελείωμα του βιβλίου για να αρχινίσει το επόμενο. Εκείνο που και οι δυο μαζί πορεύονται σε κάθε λέξη. Ξεγυμνώνουν το υποκρίνομαι, παραδίδουν την ψεύτικη εικόνα τους σε ένα χθες που άγνωστο μοιάζει πια. Είδωλο κι αντικατοπτρισμός, μια μίξη ψέματος κι αυταπάτης για να κουμπώσεις σε έναν κόσμο που σου ζητά εδώ και χρόνια να είσαι ψεύτικος.
Μεσα σε όλα ετούτα κατοικεί ο δικός σου άνθρωπος που μέσα από τις τελείες προχώρησε δίχως στιγμή να κοιτάξει πίσω. Γνωρίζει πως δεν έχει νόημα το χθες.
Ο άνθρωπος που με τα δάκρυά του ξεδιψάς όλη σου την στέρηση. Ξεπλένεις όλη σου πίκρα.
Ο άνθρωπος που σε γεμίζει στιγμές ψυχής δίχως να του το ζητήσεις και μόνο επειδή αναγνώρισε σε εσένα ότι μπορείς να δεις το φως μες στο σκοτάδι.
Ο άνθρωπος που σε λυτρώνει με την δική του Αλήθεια κιας νιώθει πως εσύ κρύβεις πολλά. Έχει μόνο αγάπη να δώσει. Διώχνει τους χειμώνες σου μένοντας με κρυοπαγήματα στα χέρια και τα πόδια.
Άνοιξη παντού πλάι σε έναν τέτοιο άνθρωπο. Στον δικό σου άνθρωπο. Δεν στέκεται κανένας πόνος μπροστά στην αγάπη που γεννά μέσα σου.
Πώς να του ζητήσεις να σε αρνηθεί όταν πρώτα εσύ αρνείσαι να τον αφήσεις πίσω; Εκεί που τον πρωτοσυνάντησες. Δεν του το είπες ποτέ το σ’ αγαπώ! Τον άφησες να το ανακαλύψει από μόνος του.
Μαζί βάλατε τέλειες.
Μαζί δακρύσατε.
Μαζί ζήσατε στιγμές.
Μαζί λυτρωθήκατε.
Μαζί αγαπηθήκατε.
Μαζί του έγινες δική του κι εσύ.
“Σε όλα όσα αγαπώ βρήκα εσένα!”
Μοιραστείτε το άρθρο!
