Μοιραστείτε το άρθρο!

Πέτα ψηλά! Πέτα μαζί με τις παιδικές σου αναμνήσεις, τα κόκκινα μάγουλα και την λαχανιασμένη ανάσα.

Νιώσε την ελευθερία όπως τότε όταν έτρεχες στη φύση κρατώντας γερά τον αετό σου. Γίνε πάλι παιδί και φόρα το χαμόγελο καθώς τον κοιτούσες κι αμόλαγες καλούμπα, αμόλαγες και γέλαγες με την καρδιά σου!

Πού είναι εκείνο το παιδί μου λες; Δεν θες να ψάξεις να το ξαναβρείς; Γιατί έφυγε μακριά μαζί με την μελαγχολία που γεννήθηκε ξαφνικά όταν κόπηκε το σχοινί του χαρταετού σου; Πού είναι εκείνο το παιδί, πού είσαι εσύ με την καθάρια αγνή ψυχούλα χαρούμενη σαν τον πολύχρωμο αετό σου;

Γίνε ο αέρας εσύ, ζωγράφισε ξανά την καρδιά και την ψυχή σου με τα χρώματα του παιδικού σου γέλιου κι άνοιξε τα φτερά σου να αγγίξεις τον καταγάλανο ουρανό, να θυμηθείς τα όνειρά σου, μα αυτή την φορά με την πίστη πως μπορείς να τα φτάσεις τόσο ψηλά όπως τότε κι ο αετός σου!

Μοιραστείτε το άρθρο!