Ο φόβος, η ντροπή, οι ψευτοηθικές αναστολές, μας έχουν οδηγήσει είτε στην απομόνωση είτε στην χαμηλή αυτοεκτίμηση, με αποτέλεσμα να ελκύουμε ανθρώπους ακατάλληλους για εμάς!

Όταν αντιμετωπίζεις την Αλήθεια κατάματα, όλα πονούν στην αρχή! Σιγά σιγά ξεκαθαρίζουν! Όταν διαλέγεις την δική της πλευρά, όλα γίνονται και είναι σωστά!

Όσο για εσάς άντρες αν πιστεύετε πως οι γυναίκες έχουν ξεφύγει από τον δρόμο τους, δημιουργείστε τις προϋποθέσεις για να τον θυμηθούν!

Την ζωή της δεν την στριμώχνει σε μπορώ και δεν μπορώ! Δεν συμβιβάζεται με όσα την βαραίνουν. Η αγάπη ορίζει ως ζωή της, όσα εσύ φοβάσαι να συνεχίσεις μαζί τους.

Πρέπει και θέλω παγιδευμένα σε ασφυκτιούν. Σαν τον καθρέπτη που σπάει. Η πτώση που παίρνει μαζί είδωλο και πρόσωπο. Δεν σώζονται τα κομμάτια, δεν ενώνονται τα θρύψαλα.

Αν δεν προσκυνήσεις την ψυχή σου! Αν δεν ζητήσεις συγχώρεση από εκείνη! Αν δεν πλυθείς με τα δάκρυα σου! Να τα αφήνεις να κυλούν δεν ωφελεί.

Ούτε καν η γνώση δεν μένει ίδια! Ούτε κι αυτή δεν ανήκει σε κανέναν. Όσο προχωράς το ταξίδι της Αλήθειας όλα αλλάζουν γύρω σου. Τα στεγανά, τα δεδομένα πλάθονται ξανά από την αρχή.

Όσο σταματάς τόσο μικραίνει το ψέμα. Τα βλέπεις όλα από κοντά, παρατηρείς, ζυγίζεις, αφήνεις, ακουμπάς. Διώχνεις πιο εύκολα γιατί μπορείς να τα φτάσεις όσα δεν χρειάζεσαι. Είναι ακόμη κοντά σου…

Αγαπώ εκείνες τις απρόσμενες στιγμές που σε ξύπνησαν από τον λήθαργο. Σε φόβισαν με την δύναμή τους, σε γιάτρεψαν με την κατάθεση ψυχής τους.