Μόνο το βλέμμα του παντού!
Μοιραστείτε το άρθρο!
Είναι το βλέμμα του παντού. Στα μάτια μου, στο σώμα μου, στην ανάσα μου, στους χτύπους της καρδιάς μου. Δεν το αγγίζω! Δεν είναι εκεί κι όμως κοιτάζω γύρω μου, μέσα μου έξω μου, το βλέμμα του παντού. Εκείνος νομίζει πως ξέχασα, πιστεύει πως μπόρεσα και τώρα, μόνο απουσία.
Το κορμί μου δορυφόρος, ποτέ πλανήτης προσπαθεί μάταια να προσεγγίσει μα πάντα, κάποια δύναμη το έλκει προς τα πίσω! Μένω μόνη, πίσω να χαράσσω τροχιές, όσο πιο κοντά του μπορώ, μα δεν καταφέρνω να τον αγγίξω! Δεν πρέπει! Μόνο το βλέμμα του στα μάτια μου, μου έμεινε, μόνο αυτό!
Τίποτα πια δεν έχει νόημα και εγώ προσπαθώ, γιατί πρέπει να προχωρήσω!
Οι εικόνες γύρω μου δάκρυα γεμίζουν, θολώνουν της σκέψης μου τον ειρμό. Κι όλα όσα έχασαν το νόημά τους το ξαναβρήκαν στο βλέμμα του. Εκείνος πλανήτης εγώ δορυφόρος, λύση καμιά!
Ασφυκτιώ, δεν το δείχνω, σωπαίνω επιδεικτικά, σωπαίνω μάταια. Νομίζει πως ξέχασα, πιστεύει πως μπόρεσα και τώρα, μόνο απουσία.
Ποιος θα σπάσει πρώτος τον κύκλο που μεταμορφώνεται σε δίνη και μας ρουφά μέσα του; Μας κρατά σε ετούτη τη σιωπηλή απόσταση! Μας καταπίνει, χωρίς να μπορούμε να πούμε όχι! Μια μαύρη τρύπα. Ένα άγνωστο μέλλον. Μια ζωή χωριστά. Μια κοινή απόφαση για κοινή σιωπή! Μόνο τα μάτια, μας ενώνουν, μόνο το βλέμμα του παντού, εκείνος πουθενά! Ποτέ μου δεν ορκίστηκα, ποτέ μου δεν υποσχέθηκα, μόνο έφυγα, μόνο έκανα το σωστό.
Εκείνος νομίζει πως ξέχασα, πιστεύει πως μπόρεσα και τώρα, μόνο απουσία. Και τώρα, μόνο το βλέμμα του παντού!
Μοιραστείτε το άρθρο!
