Μοιραστείτε το άρθρο!

Κλαις. Δε φοβάσαι που τσαλακώνεσαι.

Διαχειρίζεσαι τον πόνο σαν το δέντρο την καταιγίδα. Την ξεγελά ότι μπορεί να το νικήσει. Λυγίζει ξανά και ξανά. Πότε μένει γυρτό πότε ζωντανεύουν όλα μέσα του.

Και βράχος να ήσουν το ίδιο θα ήτανε. Ο βράχος διαβρώνεται, αποσαθρώνεται από τα χτυπήματα των καιρών. Κι όμως στέκεται εκεί με όσα κομμάτια του μένουν.

Όλοι αγαπούν την κίνηση. Λίγοι της μοιάζουν. Όλοι φοβούνται το βράχο.  Λίγοι του μοιάζουν.

Βήματα τον αγγίζουν. Πάτημα που λατρεύει τη γη του, σέβεται τη συμπαγή σιωπή της. Δεν επιθυμεί να σκάψει μέσα της να βρει τα μυστικά της. Μόνο παίρνει όλη την ενέργεια που αναβλύζει από τα έγκατά της.

Η γη σε θεραπεύει. Το νερό σε εξυγιαίνει. Ο αέρας σε συντονίζει. Ο ήλιος ζεσταίνει όσα μέσα σου έχουν παγώσει.

Δεν ζητάς τίποτα πια, μόνο να νιώθεις πως η φύση δεν σε ξέχασε. Δεν σε αρνήθηκε, γιατί είδε τα λάθη σου, μα σε δέχτηκε, για όλη ετούτη την αγάπη όσες φορές την περπάτησες γυμνός, χωρίς καμμία φορεσιά.

Ακέραιη εικόνα όπως ξυπνάς το πρωί κι ο χρόνος ξεκινά πάλι. Για να σε αλλοιώσει ή για να πάρεις εσύ τη δική σου μορφή κόντρα σε όλες τις ανθρώπινες προβλέψεις.

Ακόμη και με τα δάκρυα πορεύεσαι. Ακόμη και με το λυγισμένο σου σώμα.

Πόσοι ήταν εκείνοι που θέλησαν να σκουπίσουν τα δάκρυά σου για να μην τα βλέπουν; Καθάρισαν το πρόσωπό σου. Σε έντυσαν με ρούχα όμορφα να μοιάζεις με κάτι που αντέχει ο φόβος τους.

Κι εσύ το δέχτηκες! Δεν σε πειράζει να παίρνεις μορφές. Δεν φοβάσαι να αλλάζεις το σχήμα σου! Γνωρίζεις πως η ψυχή δε φυλακίζεται, δεν παίρνει κανένα σχήμα, μόνο εντός του άυλη κατοικεί. Δεν της ανήκει το σχήμα σου. Το σχήμα τους…

Ένα πλοίο είναι για το ταξίδι της…

Ας σου δώσουν όσα σχήματα θέλουν!

Ας σε κλείσουν σε όσες λέξεις γνωρίζουν!

Ας διαβρωθείς μέχρι να μείνεις ένας κόκκος γης.

Ας λυγίσεις μέχρι να αγγίξεις το χώμα.

Η ψυχή να μένει ακέραιη απέναντι στο Φως και έτοιμη για κάθε σκοτάδι!

Να μην μπορεί κανένα δάκρυ να την βουλιάξει! Κανένας πόνος να την καθηλώσει ακίνητη. Βράχος μπροστά στα μάτια των ανθρώπων, πορεία προς τη θέωση για τα μάτια των θεών…

Μοιραστείτε το άρθρο!