Μοιραστείτε το άρθρο!

Πόνος, ένα συναίσθημα που ο άνθρωπος θα ήθελε να ξεριζώσει από το σώμα του. Ποιος θέλει να πονά; Ποιος θέλει να θυμάται τον πόνο; Πώς βρίσκεις τη δύναμη να τον αντιμετωπίσεις;

Ποιος αγάπησε τον πόνο; Ποιος τον συγχώρησε και θέλησε να τον φέρει κοντά του; Να βρει τη σύνδεση με την πηγή του; Κι ύστερα, αν ανακαλύψεις όλους εκείνους που πονούν, μα συνεχίζουν να ζουν; Θα την αλλάξεις τη ζωή σου εσύ;

Έχεις γνωρίσει τον πόνο μέσα από την αρρώστια κι έχεις αναμετρηθεί μαζί του. Δεν αντιστάθηκες, δεν εναντιώθηκες! Πάλεψες μόνο να κρατήσεις όσα ήταν δικά σου, όσα δεν του ανήκαν. Το χαμόγελο, την πίστη, τη θέληση να συνεχίσεις ολόκληρος! Το δικαίωμα στη ζωή!

Τον πόνο τον άφησες εκεί μόνο να σου θυμίζει πώς έφτασες έως εδώ. Η πολύτιμη μνήμη του πόνου…

Ακόμη κι όταν έπρεπε να χάσεις ένα αγαπημένο σου πρόσωπο, στάθηκες κοιτώντας τον αγέρωχος στα μάτια. Αυτός είναι ο δυνατότερος πόνος! Ίσως ο πιο διδακτικός… Ίσως εκείνος που έχεις ανάγκη να ξεχάσεις πιο πολύ!

Μα πέρα από τον ψυχικό πόνο υπάρχει κι ο σωματικός πόνος. Εκείνος που δεν καθηλώνει την ψυχή μα το σώμα. Λένε πως όταν πονά η ψυχή πονά και το σώμα. Σε έναν τραυματισμό όμως, πόσο μεσολάβησε η ψυχή;

Πολλοί άνθρωποι χρησιμοποιούν τους τραυματισμούς τους για να προκαλέσουν τη συμπάθεια των γύρω τους. Τρέφονται να βρίσκονται στο κέντρο του κόσμου. Καταβάθος, αγαπούν να πονούν γιατί έτσι, πιστεύουν πως παίρνουν την αγάπη σίγουρα και εύκολα…

Για εκείνους όμως που ασχολούνται με τον αθλητισμό, ο πόνος είναι το εισιτήριο για την μεταμόρφωσή τους! Ο λόγος για να υπερβούν τον εαυτό τους! Ο λόγος για να μην τα παρατήσουν με τίποτε! Ο πόνος τους κάνει πιο δυνατούς και πιο αποφασιστικούς!

Το ίδιο συμβαίνει και στο χορό! Ο χορός είναι η υπέρτατη μορφή έκφρασης. Εκθέτεις όλο σου το σώμα, εκθέτεις το πρόσωπο σου, προκαλώντας το να γίνει η συνέχεια της κίνησής σου. Χορεύεις γιατί  νιώθεις αληθινός, γιατί νιώθεις πως είσαι ζωντανός!

Κανείς χορευτής δεν τα παράτα στον πόνο! Κανείς δεν τον διαφημίζει, μόνο τον ακούει! Αφουγκράζεται την αντήχησή του, τις διαδρομές του και πάει αντίθετα! Αλλάζει τρόπο, διαμορφώνει την κίνησή του μακριά από το σημείο του πόνου! Να τον διώξει δεν μπορεί! Να τον ξεχάσει δεν μπορεί! Τον αγνοεί, του γυρνά την πλάτη και συνεχίζει να χορεύει! Συνεχίζει να ζει κρατώντας την μνήμη του πόνου στο σώμα του.

Μαθαίνεις τον πόνο. Γνωρίζεστε, δεν τον φοβάσαι πια και σιγά σιγά τον αποδυναμώνεις. Σε έναν τραυματισμό δύσκολα μπορείς να επιστρέψεις πίσω. Αλλά τελικά ποιος θέλει να γυρίσει πίσω; Αποδέχεσαι προσαρμόζεσαι και προχωράς.

Αν θέλεις να είσαι ελεύθερος! Αν θέλεις να ζήσεις χωρίς τις αλυσίδες του πόνου, γύρισέ του την πλάτη και συνέχισε!

Η ζωή δεν  είναι βήματα πεπατημένης διαδρομής! Η ζωή είναι αυτοσχεδιασμός, είναι ταξίδι! Αλλάζει ο άνεμος, αλλάζεις κι εσύ! Δεν πας κόντρα στον άνεμο, όπως δεν πας κόντρα στον πόνο! Συντονίζεσαι, προσαρμόζεσαι μα ποτέ μα ποτέ, δεν ξεχνάς τον πόνο, είναι ένας χάρτης στη ζωή σου.

Γιατί ο πόνος είναι μνήμη! Είναι ο τρόπος που έφτασες εδώ, ακριβώς στο σημείο που βρίσκεσαι τώρα! Άμα αγνοήσεις την μνήμη ετούτη, θα σε συνθλίψει! Είναι η άμυνά σου να μην επαναλάβεις τα ίδια λάθη! Είναι η εμπειρία σου, η προστασία σου απέναντι σε κάθε νέο πόνο που θα σε πλησιάσει! Είτε σωματικό είτε ψυχικό!

Δεν ξέρω πώς θα ήταν η ζωή σου δίχως πόνο! Είσαι άνθρωπος και η ύλη σου είναι φθαρτή. Ο πόνος είναι μια διαδικασία εξέλιξής σου στη ζωή. Σταμάτα να αντιστέκεσαι, πιο δυνατός δεν θα γίνεις! Πιο αδύναμος σίγουρα!

Αν θέλεις να είσαι ελεύθερος! Αν θέλεις να ζήσεις χωρίς τις αλυσίδες του πόνου, γύρισέ του την πλάτη και συνέχισε!

Δεν θα σταματήσεις να πονάς! Θα πάψεις όμως να μένεις πίσω και σίγουρα θα συνεχίσεις να ζεις κρατώντας την μνήμη του βαθιά χαραγμένη μέσα σου.

Μοιραστείτε το άρθρο!