Αν δεν μπορείς να κοιτάξεις ψηλά, έστω, κοίτα απέναντι. Μια ηλιαχτίδα χαράζει επειδή άκουσε τη δική σου προσευχή, τη δική μου, του διπλανού σου!
Χαμογελώ στο λάθος σου και μου αφαιρώ το δικαίωμα να σε συγχωρήσω. Ύψωσες βράχους και με άφησες μόνη μεσοπέλαγα να αντέχω στα σημάδια της θάλασσας.
Η αληθινή ζωή δεν περιμένει τους δειλούς. Η ζωή απλώνει το χέρι της στους φοβισμένους, σε εκείνους που θέλουν μα πιστεύουν πως δεν μπορούν.
Κι όσο απλώνεις την αγάπη σου στο χώρο τόσο η αγάπη μεταδίδει το μήνυμά της. Δίχως κάματο χωρίς τρόπους, σχέδια και κανόνες!
Ο χρόνος νόμιζες πως σταματούσε. Πίστευες πως ακύρωνε την ουσία του. Έμοιαζε σαν να ήθελε κι ο ίδιος να μείνει εκεί, μαζί σου!
Στον έρωτα δεν χρειάζεται να προσπαθείς, είσαι εκεί! Μιλάς, ακούς, βλέπεις, αγγίζεις, νιώθεις, ζεις ένα με εκείνη!
Είμαστε μια κουκκίδα μέσα σε ένα απέραντο σύμπαν! Όποιος πιστεύει πως είναι μοναδικός στο σύμπαν αυτό που δημιούργησε το μυαλό του και όχι ο Δημιουργός, αυταπατάται!
Η πατρίδα ενώνει άπαντες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου! Όταν βρεις Έλληνα σε ξένη χώρα δεν τον ρωτάς τι κόμμα ψηφίζει, δεν τον ρωτάς τι ομάδα είναι, δεν σε νοιάζει τι Θεό πιστεύει!
Σε πλημμυρίσανε με ομορφιά φυλακισμένη σε ανέσεις του έτοιμου φαγητού, της άμεσης διασκέδασης του κουμπιού, της τυποποιημένης εξωτερικής εικόνας, της εύκολης εφαρμογής…
Φοβάσαι να γίνεις ο κυρίαρχος του εαυτού σου! Φοβάσαι να κατακτήσεις εσένα!
Νύχτα με βρήκε να ρωτώ πώς χαράσσονται οι χάρτες του μέσα στα κύματά της. Η χάση του φεγγαριού πεισματικά αρνιόταν να ζητήσει βοήθεια από τον χρόνο να γυρίσει η γη, να ´ρθει το φως μες στην καρδιά του.
Κι όσο ο ήλιος έσβηνε από τα μάτια μου τόσο έσβηνες κι εσύ από εμένα. Χάνονταν η μυρωδιά σου από το σώμα μου. Δεν ήθελα να σε κρατήσω σαν ανάμνηση. Δεν ήθελα να σε κρατήσω σαν στιγμή που χάνεται με κάθε Δύση.
Να την ακούσω με μανία να χτυπά στης ακοής μου τα προβλέψιμα γιατί, και να τα κάψει με της αρμύρας της το θεραπευτικό χάδι.
Μανούλα σου ζήτω συγγνώμη που δεν ήμουν το παιδί που ήθελες. Το ήσυχο, το πρόβατο όπως το παιδί που πάντα θαύμαζες…
Ο καθένας διαλέγει την δική του οικογένεια την δική του ψευδαίσθηση ή αλήθεια.Διαλέγει με ποιον θα δώσει το φιλί της αλλαγής του χρόνου τα Χριστούγεννα, το φιλί της αγάπης το Πάσχα. Με ποιον θα κάνει ευχή όταν θα σβήνει τα κεράκια της τούρτα του. Με ποιον θα κλάψει την δύσκολη στιγμή και πάει λέγοντας.