Μοιραστείτε το άρθρο!

Άνθρωποι που ζουν όπως κι εσύ, στην ίδια καθημερινότητα, στην ίδια πλάνη μα ανακάλυψαν ακολουθώντας τα σημάδια πως η αληθινή ζωή είναι έξω από αυτή!

Θα τους βρεις σε μια κορυφή βουνού, άκρη άκρη σε έναν απόκρημνο γκρεμό, μέσα σε ένα πυκνό κι απροσπέλαστο δάσος.

Θα τους βρεις εκεί που χτυπά κι η δική σου καρδιά δυνατά, ακόμη κι όταν είναι μόνη!

Θα τους ανταμώσεις στην αγωνία μιας χαμηλής πτήσης ενός απρόσμενου δειλινού που τους οδήγησε η ανάγκη τους για λίγο αέρα καθαρό κι η αναζήτηση της ουσίας της ζωής τους.

Θα τους συναντήσεις σε μια δυνατή βροχή χωρίς ομπρέλα, μόνο με ένα λεπτό αδιάβροχο και τις παλάμες ανοιχτές να αγγίζουν τις στάλες της βροχής.

Θα τους ακούσεις να μιλούν λόγια που δεν καταλαβαίνεις, λόγια που τα νιώθεις στην καρδιά και το μυαλό αρνείται να ερμηνεύσει.

“Θέλω να σε αγαπήσω όπως είσαι!

Θα μου χαρίσεις στιγμές σου να σε μάθω;”

Θα τους δεις να να χαμογελούν, όταν όλος ο κόσμος τους γκρεμίζεται κι όταν τους πλησιάσεις, θα σε πάρουν αγκαλιά και θα σε ρωτήσουν αν χρειάζεσαι κάποια βοήθεια.

Θα τους ακούσεις να σωπαίνουν ανάμεσα στην φασαρία του πλήθους κρατώντας αποστάσεις από τις σκληρές φωνές εκείνων που θέλουν μόνοι τους να ακούγονται!

Έχουν υπομονή και καρτερούν μόνο όσα είναι να ‘ρθουν και είναι στην ώρα τους. Δεν εκβιάζουν την ζωή, δεν την κάνουν εχθρό μα την έχουν σύντροφο σε κάθε βηματισμό τους.

Άνθρωποι που ζουν όπως κι εσύ, στην ίδια καθημερινότητα, στην ίδια πλάνη μα ανακάλυψαν ακολουθώντας τα σημάδια πως η αληθινή ζωή είναι έξω από αυτή!

Άνθρωποι, που δεν σταμάτησαν να ζουν, για να διατηρήσουν την ευθεία στην ζωή τους κι αφέθηκαν μετέωροι στα συναισθήματα.

Άνθρωποι, που θέλησαν να αγγίξουν, να νιώσουν, να ακούσουν, να γευθούν την εύθραυστη απαλότητα της ψυχής τους…

Και το κατάφεραν!

Μοιραστείτε το άρθρο!