Μοιραστείτε το άρθρο!

Άνεμοι με ακούτε;

Βράχοι;

Πύλες της ζωής και του θανάτου, ο δρόμος σας καλεί να τον διαβείτε!

Πέρασμα στου ουρανού το χρώμα η σιωπή σας!

Δεν την αντέχω άλλο! Μιλήστε μου!

Μιλήστε μου για εκείνα που τα έχετε βαθιά κρυμμένα από τους θαμμένους φόβους.

Μην αρνείσαι ουρανέ των κόσμων τα εγκόσμια να φωτίσεις ξανά. Κανείς άνθρωπος δε γνωρίζει όσα εσύ! Λευτέρωσε το φως κι όποιος αντέξει πια! Η αλήθεια ορίζει την ανάγκη και το ψέμα το χρόνο.

Κοιτώ ανθρώπους γύρω μου κι όλοι κοιτούν το φεγγάρι στης θάλασσας την άκρια. Κανείς δεν δίνει σημασία στο σκοτάδι το θεωρούν δικό τους. Είναι; Πότε έζησαν ζωή χωρίς τον υλικό θάνατο; Πότε έζησαν χωρίς να φοβούνται;

Είναι εκείνο το σκοτάδι, το ζωντανό, της θάλασσας που ξέρεις πως έχει μέσα του ζωή, ροή, σαν το βάθος μιας ψυχής αληθινής, ελεύθερης που δεν τη φοβίζει το βαθύ σκοτάδι ούτε το λαμπερό φως.

Κάθομαι στα βράχια μακριά τους, εκεί που μπορεί και να πονάς μα και που μπορεί να γίνεσαι ένα με το βράχο, με τη σκληράδα του, το τραχύ ανάγλυφό του.

Νιώθω πως ο πόνος δεν είναι πάνω από όλα αλλά είναι ετούτη η στιγμή! Ετούτη δα που η σκέψη έχει σπάσει τις αλυσίδες της.

Αν δεν με ακούτε άνεμοι, αν δεν με ακούτε βράχοι; Δεν ρωτώ γιατί. Η φύση έχει τους λόγους της με σοφία καμωμένους.

Θεοί του ουρανού με ακούτε; Μορφές στης γη τη θέαση, φανερωθείτε εντός μου! Τίποτα ανθρώπινο να μην μείνει!

Εσύ Ποσειδώνα κάψε κάθε μου ψευδαίσθηση, διώξε κάθε αρρώστια, καθάρισε ότι έμεινε φθαρτό επάνω μου.

Απόλλωνα, Φως μέσα μου στείλε! Οι άνθρωποι μόνο μετρούν. Ο χρόνος της ύλης τους δεν φανερώνεται σε όποια ψυχή Σου γυρίσει το βλέμμα.

Σκοτεινά μιάσματα του χρόνου οι άνθρωποι, τρέφεστε από την ματαιοδοξία της ύλης. Ο χρόνος φίλος κι εχθρός σας, σας σέρνει στο παιγνίδι του. Οδηγοί της απάτης, αρχέγονες γραμμές χαραγμένες στα αρχεία του σύμπαντος, ατέρμονος κύκλος της λήθης η ζωή σας.

Δεν υπάρχει τέλος, δεν υπάρχει αρχή στον κόσμο των Θεών, μόνο στο δικό σας άνθρωποι, τροφοί του Κάτω Κόσμου. Άνθρωποι εναντίον ανθρώπων, άνθρωποι εναντίον Θεών. Άνθρωποι να παριστάνουν τους Θεούς, να νιώθουν πως μπορούν να στρώσουν σώματα για χώμα.

Ψυχές υποταγμένες μπορείς να έχεις;  Η κραυγή της ψυχής σηκώνει βουνά!

Ποιος νομίζεις θα νικήσει στο τέλος;

Μοιραστείτε το άρθρο!