Μοιραστείτε το άρθρο!

Αυτήν τη φορά είσαι μόνος ολοκληρωτικά, χωρίς παρελθόν, χωρίς παρόν και μέλλον, δίχως να σκέφτεσαι τίποτα. Όλα ξεκινούν από το μηδέν, αυτό το απόλυτο τίποτα που σε ξεκουράζει και σε κρατά στην γαλήνη που αναζητούσες χρόνια να βρεις.

Οι χτύποι δεν αυξάνονται, οι παλμοί δε ζητούν εξιλέωση σε κανέναν πόνο, όλα είναι εκεί στη στιγμή, που αλλιώς δεν μπορούσε να είναι αφού εσύ έτσι τα οδήγησες.

Δεν θες να αισθάνεσαι θες μόνο να είσαι…

Αν όμως όλα αλλάζουν σε λίγα δευτερόλεπτα ακόμη και σε ένα, τότε και σε αυτό το τώρα έχεις επιλογή!

Επιλογή, να συνεχίσεις, επιλογή να αλλάξεις εσύ, επιλογή να αλλάξεις μόνο την κατάσταση, επιλογή να αδρανήσεις.

Να σου μιλούν μα απάντηση να μην βγαίνει, να σε αγγίζουν μα συναίσθημα κανένα, να σε χτυπούν μα ο πόνος να απουσιάζει, να σε ξυπνούν, μάταια.

Δε θες να αισθάνεσαι, θες μόνο να είσαι…

Σαν δυο άνθρωποι τόσο γνωστοί μα τόσο ξένοι, ο κόσμος όλος γύρω σου έγινε ένα κι εσύ, ένα ακόμη ένα που αρνείται να ενωθεί, να γίνει ένα με την μάζα της ψυχρής λογικής τους.

Ζωντανεύεις μόνο στο μακριά τους, τίποτα δεν υπάρχει για να σε κρατήσει μαζί τους, καμία ανάμνηση, κανένα κράτημα, κανένα βλέμμα, σαν να μην συναντηθήκατε ποτέ στην ζωή ετούτη ούτε και σε καμία άλλη.

Μέχρι εδώ ήταν!

Δίνεις ένα τέλος αγνοώντας τις φυσικές παρουσίες, ακυρώνεις το παρελθόν σου σα να μην το έζησες ποτέ!

Οι αποφάσεις πάρθηκαν, η παρτίδα τελείωσε, τα πιόνια μπήκαν στις θήκες τους! Οι παίκτες παραμένουν ανέκφραστοι στις θέσεις τους  περιμένοντας με αγωνία τον ήχο έναρξης, μα μια θέση είναι κενή, άδειασε χωρίς κανείς να δει κάτι…

Βήματα αχνά, ακούγονται στο τέλος του διαδρόμου μα οι παίκτες ακίνητοι μένουν, φοβούνται μη χάσουν τη σειρά τους.

Εσύ κρατάς τα ζάρια σφιχτή γροθιά. Κάνεις μια στάση, η ανάσα σου γράφει καπνούς στον αέρα, το σώμα σου γυμνό, οι φόβοι σου δεν κατάφεραν να κρατηθούν από κάπου. Σκοτάδι παντού, στα χέρια σου τα ζάρια ιδρώνουν την παλάμη.

Να τα ρίξεις ή να τα κρατήσεις;

Είναι δικά σου ή είναι μόνο η ζαριά;

Ήταν δικό σου το παιχνίδι;

Κοιτάς την γροθιά σου, ανοίγεις την παλάμη σου, σκοτάδι παντού, ξέρεις τι είναι εκεί κιας μη το βλέπεις, δεν το φοβάσαι…

Χαμηλώνεις το χέρι, ανοίγεις τα δάκτυλα και τα ζάρια πέφτουν.

Αυτήν τη φορά είσαι μόνος, ολοκληρωτικά μόνος, χωρίς παρελθόν χωρίς παρόν και μέλλον, δίχως να σκέφτεσαι τίποτα. Όλα ξεκινούν από το μηδέν, οι χτύποι δεν αυξάνονται.

Αυτήν τη φορά είσαι μόνος, ολοκληρωτικά μόνος και δεν επιλέγεις να αισθάνεσαι, θες μόνο να είσαι…

Μοιραστείτε το άρθρο!