Μοιραστείτε το άρθρο!

Γιατί όλοι είναι με το χέρι στη σκανδάλη;

Αφαιρείς το ερωτηματικό και μένει η διαπίστωση. Τίποτα δεν αλλάζει.

Κανείς δεν κατεβάζει το όπλο του. Όλοι έτοιμοι να πυροβολήσουν, να σκοτώσουν την ανθρωπιά! Να νικήσει ο εγωισμός.

Ένας αγώνας επιβολής. Ένας θυμός που δεν σβήνει. Αντίπαλοι παντού.

Γιατί οι άνθρωποι ζουν δυο ζωές. Την κρυφή και τη φανερή. Και οι δυο πλευρές έχουν αλήθεια και οι δυο ψευτιά. Και οι δυο, τους ασφυκτιούν, η καθεμία ξεχωριστά. Σύγχυση και αποξένωση.

Θυμός για την κρυφή αλήθεια. Θυμός για τη φανερή ψευτιά.

Η αλήθεια τους, η κρυφή τους πλευρά είναι αυτό που πραγματικά είναι. Εκεί που γελούν με την καρδιά τους. Εκεί που νιώθουν ολόκληροι. Εκεί που ακόμη και ο πόνος τους απαλύνει με έναν καλό λόγο, μια συγγνώμη και μια αγκαλιά.

Πώς να δείξεις ετούτη σου την πλευρά χωρίς να φοβηθείς; Δεν τη δείχνεις! Υποκρίνεσαι κάτι που δεν είσαι κι αυτό σου προκαλεί θυμό.

Το εύθραυστο χλευάζεται. Χαρακτηρίζεται ως ρομαντικό κι εκτός πραγματικότητας. Ο κόσμος μας είναι σκληρός και δεν χωρά συναισθηματισμούς είναι η κλασική τοποθέτηση.

Κι όλοι ρωτούν γεμάτοι απορία πώς φτάσαμε ως εδώ! Αντίπαλοι και μόνοι. Μαζί στο ψέμα, χωριστά στην αλήθεια.

Το ψέμα είναι η φανερή τους πλευρά. Εκεί δεν γελούν μειδιούνε. Υποκρίνονται σαν ηθοποιοί σε οσκαρικό ρόλο. Εκεί νιώθουν μισοί, μα κάτι τους θρέφει ετούτη η θέση. Είναι η δύναμη της καθώς πρέπει εικόνας. Είναι το αψεγάδιαστο τέλειο στις φωτογραφίες τους και στις συναναστροφές τους. Εκεί που τους γνωρίζουν κι εκεί που θα τους δουν οι πολλοί, όλοι μοιάζουν «άνθρωποι».

Έξω στο πλήθος αντίπαλοι και μόνοι. Εχθροί και υπαίτιοι. Μαζί μόνο στο ψέμα.

Ανάμεσα σε ετούτη την αλήθεια και ψευτιά βρίσκεται η πιο μεγάλη μοναξιά των ανθρώπων. Αυτή η μοναξιά τους θυμώνει ολοένα και πιο πολύ. Υποκρισία παντού. Κανείς δεν αναζητά τις αιτίες εντός του. Όλοι δείχνουν τις ευθύνες των άλλων, οι ίδιοι άριστοι.

Ο θυμός της προσωπικής αριστείας κι ο θυμός της ευθύνης των άλλων. Μια σκανδάλη που πατιέται καθημερινά. Η αλήθεια δολοφονείται κι η ψευτιά γιγαντώνει. Κι όσο γιγαντώνει η ψευτιά τόσο το σκοτάδι απλώνεται.

Οι άνθρωποι προχωρούν τις ζωές τους. Παγωμένοι παρατηρούν ετούτη την κατάντια. Κι όλοι αναρωτιούνται πώς φτάσαμε ως εδώ!

Αντίπαλοι και μόνοι. Μαζί στο ψέμα, χωριστά στην αλήθεια.

Μοιραστείτε το άρθρο!