Το λίγο έγινε χθες

Ξυπνάς μόνος, σε ένα κρεβάτι δανεικό κι όλα μοιάζουν τόσο δικά σου, τόσο μέσα από εσένα. Τόσο μόνος και τόσο κοντά με την γαλήνη που χρειάζεσαι. Και η φροντίδα έρχεται από το πουθενά! Σαν να χάθηκαν τα σύννεφα ξαφνικά, σαν κάποιος να τα φύσηξε με δύναμη γατί απλά τον ενοχλούσαν. Γιατί δεν φοβήθηκε να αναμετρηθεί με τα στοιχεία της φύσης. Δεν φοβήθηκε εσένα!

Στα χείλη μια γεύση από αλήθεια που ρέει στο χαρτί σου. Όλα είναι τόσο σωστά, που δεν προσπαθείς τίποτα, μόνο νιώθεις πώς είναι να μην χρειάζεται να εξηγήσεις, να μην χρειάζεται καν, ένα επειδή. Και διαρκεί τόσο λίγο το λίγο αυτό κι εσύ δεν αντέχεις άλλο! Ποσό λίγο Θεέ μου ακόμη στη ζωή σου; Κι όμως, πόσο πολύ στην έντασή του;

Γιατί τα δυνατά να κρατούν λίγο και να είναι εκείνα που σου δίνουν οξυγόνο για να συνεχίσεις στο δικό σου αβαθές λίγο, αλλά και την σπρωξιά στο γκρεμό της μοναξιάς σου; Γιατί, αυτό το όμορφο λίγο, να γίνει χθες;

Αναρωτιέσαι αν έχεις κάνει λάθος που το επέλεξες! Όχι επειδή θα κρατήσει για λίγο και το ξέρεις, αλλά επειδή κάτι που διαρκεί τόσο, έχει τη δύναμη να σε βγάλει έξω από την ροή σου. Ανάθεμα κιαν είναι δική σου αυτή η ροή! Δεν ξέρεις καιρό γιατί κυλάς. Το νόημα χαμένο, εσύ ένα σώμα που σέρνεται από έναν ποταμό δίχως προορισμό, δίχως όνειρο, δίχως εσένα.

Νερά άγνωστα, νερά παγωμένα. Ξένος και μόνος. Αλλού αυτά τα “μπορείς”! Αλλού και τα “θα τα καταφέρεις”! Όσα ψέμματα μπορούν να χωρέσουν μέσα στα λόγια τους, τα χώρεσαν οι άνθρωποι γύρω σου! Τα στοίβαξαν σε ένα “δεν σε φοβάμαι” και γύρισαν ήρεμοι το βλέμμα τους από την άλλη μεριά. Κανείς τους δεν είδε πως εσύ φοβήθηκες! Κανείς δεν γύρισε να κοιτάξει αν εσύ φοβήθηκες εσένα!

Έτσι κατέληξες εδώ, μόνος σε ένα δανεικό κρεβάτι, να παλεύεις να σωθείς από ένα λίγο πολύ! Μάταιο σου μοιάζει το ταξίδι, μάταιη η προσπάθεια! Μεγάλωσες για το λίγο, γέρασε η ψυχή και άλλο λίγο δεν θέλει να νιώσει! Δεν αντέχει ετούτη την ένταση, δεν αντέχει το λίγο να γίνει χθες. Θέλει χρόνο η ζωή να ισορροπήσει από μια ταλάντωση κι εσύ δεν της τον δίνεις, δεν μπορείς να της τον δώσεις! Δεν είναι στο χέρι σου!

Ο χρόνος τελείωσε! Πρέπει να φύγεις! Ναι πρέπει! Υπάρχει και αυτό στη ζωή και όποιος σου πει, πως κανείς δεν μπορεί να σου το επιβάλλει, είναι ψεύτης! Κιαν πρέπει κάτι να τελειώσεις στη ζωή σου, είναι τα ψέμματα! Φύγε και από αυτά!

Ο χρόνος τελείωσε! Το λίγο έγινε καθόλου! Το λίγο έγινε ανάμνηση! Το λίγο έγινε χθες…