Μοιραστείτε το άρθρο!

Κάθε φορά που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα οι σκέψεις μου θεριεύουν.
Η καρδιά μου σφίγγεται από τις κλασικές εικόνες που κατακλυζόμαστε. Άνθρωποι, να υποφέρουν, χτυπημένοι από αρρώστια, πείνα, δυστυχία, μοναξιά, εκεί που παράλληλα σκεφτόμαστε τι θα φάμε τα Χριστούγεννα, τι μοντελάκι θα φορέσουμε και το gadget της τελευταίας τεχνολογίας που θα μοστράρουμε, πλάι στην προσεγμένα πασπαλισμένη χρυσόσκονη επάνω στο γιορτινό τραπέζι!
Αυτό είναι τα Χριστούγεννα;

Δεν σας κρύβω, πως το να γράφεις ή να θυμάσαι τους ανθρώπους που δεν μπορούν να γιορτάσουν, μόνο στις γιορτές και τις επετείους, είναι τρυπάκι και μεταξύ κατεργαρέων ειλικρίνεια, το έχουμε βιώσει όλοι μας!
Πώς γίνεται να σου συμβαίνει τότε και όχι κάποια άλλη άσχετη στιγμή!

Ο άνθρωπος ξεχνά από ενοχές και θυμάται από τύψεις…

Παιχνίδια του μυαλού! Παιχνίδια μακριά από τα δώρα που περιμένει με αγωνία ένα παιδί να δει κάτω από το δέντρο του.
Εσύ, έχεις γίνει το παιδί που μεγάλωσε πια, που θα ήθελε να πιστεύει στην μαγεία των Χριστουγέννων, μα το ορθολογιστικό του μυαλό πάλι γκρεμίζει την φαντασία! Ισοπεδώνει την θεϊκή διάσταση των Χριστουγέννων και την προσγειώνει στην ανθρώπινη άσχημη πλευρά της!

ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΣ!

Πολλές φορές σκέφτομαι, αν οι γιορτές υπάρχουν για να έρθουμε κοντά στον Θεό! Στον Έναν Θεό, γιατί ο Θεός Ένας είναι, ανεξαρτήτως του ονόματος που ορίζει η θρησκεία που επιλέγει ο καθένας να πιστεύει! Ή αν οι γιορτές φτιάχτηκαν για να καταναλώνουμε όσα επιτάσσει η εκάστοτε θρησκεία…
Αυτό είναι τα Χριστούγεννα;

Δημιουργός είναι Ένας και η δημιουργία δεν φυλακίζεται σε δόγματα ούτε και σε χαρτονομίσματα!

Υπερκαταναλώνουμε χωρίς ένδεια, τροφές, αντικείμενα, ρούχα και οτιδήποτε έχει χρηματική αξία! Στο συναίσθημα όμως και στις ανθρώπινες αξίες, αρκούμαστε στην πρόσκαιρη συγκίνηση για όλους όσους υποφέρουν, φυλώντας την αγάπη, την συγχώρεση και την συμπαράσταση τον περισσότερο χρόνο, σε θυρίδα καλά κλειδωμένη, καταχωνιάζοντας το κλειδί του φόβου της, πλάι στον εγωισμό και την εμπάθεια!

Αχ! Παραμονή Χριστουγέννων!
Περιμένω πώς και πώς τα παιδιά να ‘ρθουν να μου πουν τα Κάλαντα, να με κοιτάζουν σαν εξωγήινο όταν μαζί με τα χρήματα τους δίνω και γλυκά! Αισθάνομαι πως με αυτό χαμογελούν πιο πολύ, παρά με τα χρήματα! Το εισπράττω από την έκπληξη στα μάτια τους.
Τα Κάλαντα για εμένα είναι ένα τραγούδι που το μοιράζεσαι με παιδιά κι αυτή η αξία δεν έχει τιμή!
Δεν την ψωνίζεις σε πολυκατάστημα, δεν καταθέτεις τον οβολόν σου σε κανέναν δίσκο!
Αυτό είναι τα Χριστούγεννα!

Παραμονή Χριστουγέννων, με βρίσκει απέναντι από ένα τζάκι περίπου 4.00 τα ξημερώματα να γράφω σκέψεις.

Σήμερα, δεν θέλω να τις τακτοποιήσω, δεν θέλω να είμαι σίγουρη πως έχουν συνέχεια, ροή…
Σήμερα, θέλω να σας ωθήσω, η παραμελημένη σας ανάγκη, να γίνει πράξη και να μην αραχνιάσει στο μυαλό, περιμένοντας την κατάλληλη στιγμή να υλοποιηθεί!
Σήμερα, θέλω να σας θυμίσω πως η αγάπη έχει πόσους τρόπους έκφρασης, μακριά από ένα άψυχο πορτοφόλι!
Σήμερα, θέλω να σας αγγίξω την καρδιά με την αγκαλιά, την στοργή, το χάδι, που δεν μπορώ να προσφέρω στον καθένα σας ξεχωριστά! Όμως πιστεύω, πως μπορώ να αγγίξω, μέσα από τις ειλικρινείς σκέψεις μου, από εδώ!

Τις δικές μου “Σκέψεις σε λόγια” τον παλμό της δικής μου καρδιάς χωρίς θυρίδα, χωρίς φόβο, χωρίς κλειδί, μα μόνο με καθάρια αγάπη!
Και αυτό για εμένα είναι τα Χριστούγεννα!
Το από ψυχής μοίρασμα!

Καλά Χριστούγεννα, σε όλους!

Μοιραστείτε το άρθρο!