Φόβος ο κυρίαρχος των πάντων!

Μεγάλη λέξη ο φόβος, να φοβάσαι να δεις την αλήθεια και να αρκείσαι σε ένα σκληρό αλλά εύκολο ψέμα! Να γεμίζεις το χώρο σου με ψέμματα, τους τοίχους του σπιτιού σου με κατασκευασμένες αλήθειες, τη βόλτα στο αυτοκίνητο με φωνές δημοσιογράφων που ορκίζονται στο όνομα της αλήθειας, της απόδοσης ευθυνών και της δικαιοσύνης, μια δικαιοσύνη από καιρό ξεπουλημένη.

Και κάθε φορά που συμβαίνει ένα άσχημο γεγονός, στην αρχή μας το πλασάρουν όπως τους βολεύει, δειλά δειλά ξεπηδούν φορείς του κράτους και πολιτικοί και τοποθετούνται, για ξεκάρφωμα προστίθενται επιλεκτικά μαρτυρίες πολιτών, στη συνέχεια αρχίζουν οι φωνές, τα ουρλιαχτά και οι αλληλοκατηγορίες από τα κόμματα και τους εμπλεκόμενους φορείς, μέχρι που το θέμα ξεφτίζει. Οι θεατές-εμείς, αρχίζουμε να αλλάζουμε κανάλι, να ξαναβλέπουμε την τουρκική σαπουνόπερα, να ξαναβλέπουμε το σκουπίδι τηλεπαιχνίδι και να λέμε “έχει ο Θεός”, κρατώντας το κοντρόλ της TV ανά χείρας!

Ένας φαύλος κύκλος που στο τελείωμά του, έχεις προσθέσει έναν ακόμη λιθαράκι βαρίδιο μέσα σου κι η φωνή σου μιλά:

Να μην ξεχνάω να φοβάμαι!

Εμείς οι έξω από την “οθόνη” προβολής, ζούμε παράλληλα με εκείνη. Την ανοίγουμε για να χαλαρώσουμε, την ανοίγουμε για να χαζέψουμε, την ανοίγουμε για να διασκεδάσουμε, την ανοίγουμε για να ενημερωθούμε. Ανοίγουμε την “οθόνη” συντονίζοντας μάτια και αυτιά στην πλαστή πραγματικότητα κι επειδή δεν αντέχουμε άλλη πίεση, δεν θέλουμε άλλη τρομολαγνεία, ηδονιζόμαστε με κάθε λογής σκουπίδια που μας προσφέρουν ως χαλάρωση στην ασφάλεια των τεσσάρων τοίχων μας!

Να φοβάσαι τη θάλασσα έχει κύματα, να φοβάσαι τον αέρα θα σε πάρει και θα σε σηκώσει, να φοβάσαι τον ήλιο θα σε κάψει, να φοβάσαι το δάσος έχει ζωύφια θα σε τσιμπήσουν, να φοβάσαι το χώμα έχει μικρόβια, να φοβάσαι το οξυγόνο που αναπνέεις στο ‘χω νοτίσει με δηλητήρια, να φοβάσαι να ζεις εκεί έξω, όλα είναι ασφαλή εκεί μέσα! Μέσα στα τείχη του μυαλού σου που στα χτίζει η οθόνη του συστήματος γιατί κοντά του μπορείς μόνο να αισθάνεσαι ασφαλής! Ποιος θα σε πειράξει μαντρωμένο στο σχολείο, στη δουλειά, στο σπίτι, στην οθόνη, στο εκεί μέσα; …

Φόβος και τρόμος παντού εκεί έξω…

Έξω στη ζωή! Η ζωή είναι δύσκολη, επικίνδυνη, σκληρή! Να φοβάσαι άνθρωπε, έτσι μόνο είσαι ασφαλής…

Άνθρωποι εμείς, με πόδια χέρια και θεωρητικά μυαλό, γιατί αν το χρησιμοποιούσαμε προς όφελός μας, δεν θα είχαμε ανάγκη από κανένα σύστημα για να συντηρηθούμε! Θα γελούσαμε χωρίς “οθόνη”, θα χαλαρώναμε χωρίς “οθόνη”, θα ενημερωνόμασταν χωρίς “οθόνη”, θα ζούσαμε χωρίς ”οθόνη”, γιατί όλα είναι μια εικονική πραγματικότητα, όλα μια ψευδαίσθηση που έχουμε επιλέξει να παρακολουθούμε και η ψευδαίσθηση αυτή, είναι βασισμένη στο φόβο!

Ο φόβος, ο κυρίαρχος των πάντων!

Άνθρωποι χρόνια εκπαιδευμένοι στην οθόνη του συστήματος σχολείο, εργασία, κοινωνική καταξίωση, κομματικές, θρησκευτικές, αθλητικές ταμπέλες και τα ΜΜΕ «παρέα» με τη ζωή μας! Δεν αφήνεις εύκολα τα στεγανά αυτά!…

Άνθρωποι! Δεν έχετε ανάγκη από καμία οθόνη για να ζήσετε στην πραγματικότητα! Όσο για εκείνους που βλέπουν αλήθειες, ή έστω την άλλη πλευρά των γεγονότων, ας συνεχίσουν να το εκπέμπουν, ένας τη φορά να αφυπνίζεται, είναι επιτυχία!

Άνθρωποι ενωθείτε κι αρχίστε να μονιάζετε και στα εύκολα γιατί στα δύσκολα, γινόμαστε μια γροθιά και προσφέρουμε στο συνάνθρωπο, με όποιο τρόπο μπορεί ο καθένας! Αγνοούμε την ηθελημένη αναλγησία του συστήματος, γινόμαστε δυνατοί και στεκόμαστε πλάι στο συνάνθρωπο, άνθρωποι απλοί, της διπλανής πόρτας, εσύ εγώ, όλοι μας! Τρέχουμε στις περιβαλλοντικές καταστροφές, στους σεισμούς, στα δυστυχήματα, στην αρρώστια, στην αγάπη για την πατρίδα! Μα μετά ξεχνάμε, επιστρέφουμε στο φόβο, επιστρέφουμε στην οθόνη…

Αγνόησε το σύστημα και σταμάτα να περιμένεις να αλλάξει η ζωή σου μέσα από ανθρώπους εντεταλμένους να σε χειραγωγήσουν, να σε φιμώσουν, να σε ναρκώσουν, να σε τυφλώσουν! Πάψε να νιώθεις ανίσχυρος! Το σύστημα το θρέφουμε εμείς! Κάθε οργανισμός εκπέμπει αόρατες δονήσεις και ενέργεια και αν το πιστέψεις αυτό, μπορείς να κάνεις θαύματα!

Η αλήθεια είναι εκεί που δεν βλέπουν τα μάτια του μυαλού αλλά της νόησης, εκεί που δεν κατοικεί ο φόβος! …

Σπάσε την “οθόνη” και φόβισε το σύστημα αγνοώντας το! Δεν θα βαρεθώ να στο δείχνω και να στο λέω, όσες φορές κιαν χρειαστεί!

Ο φόβος είναι ο κυρίαρχος των πάντων!

Γίνε εσύ ο κυρίαρχος!