Μοιραστείτε το άρθρο!

Ο χρόνος θάνατος, ο χρόνος θεραπευτής, ο χρόνος τιμωρός. Εμείς; Τι είμαστε εμείς;

Ένας δρόμος καμωμένος από τις προσωπικές μας αυταπάτες, ότι αγωνιζόμαστε, ότι επιβιώνουμε, ότι έχουμε ζωή. Μα δίχως χρόνο δεν μπορούμε. Δίχως χρόνο ο κόσμος μοιάζει αδειανός, τίποτα δεν τον χωρά. Μόνο το ψέμα της προσωπικής οπτικής, εκείνης της αλήθειας που αντικρύζεις στον καθρέπτη όταν ξυπνάς το πρωί. Ισιώνεις τα μαλλιά σου να μην ξεχωρίζουν από τους λεπτοδείκτες σου, πλένεσαι και ξεκινάς να μετράς.

Δεν θέλω να ζω έτσι! Δεν πρέπει να θες ούτε εσύ! Όλες οι έννοιες τις ζωής κεντημένες και καθορισμένες γύρω από το χρόνο. Κι ετούτος ο μόνιμος φόβος ότι δεν προλαβαίνεις τίποτα κι ετούτος ο μόνιμος φόβος να προφτάσεις να ζήσεις.

Ξεχνάς το ρολόι σου και θυμώνεις. Τι να το κάνεις το ρολόι σου μιλώ; Συνήθεια λες! Συνήθεια το να μετράς το χρόνο; Συνήθεια το να ζεις…

Απόκαμες άνθρωπε μα δεν το δέχεσαι! Τι να δεχτείς αφού καλά καλά δεν το βλέπεις! Όλη σου η ζωή μια αγωνία να τη χωρέσεις μέσα σε λεπτά. Μέσα σε χτύπους που καλύπτουν τον ήχο της καρδιάς σου. Πού είναι εκείνος ο χτύπος που μετακινεί βουνά; Πού έκρυψες το χτύπο που σου κόβει την ανάσα; Τώρα πια μόνο ο καπνός του τσιγάρου απόμεινε για να σε πνίξει κι αυτόν τον συνήθισες…

Μην πεις τίποτα όλα τα συνήθισες! Το ψέμα, το φόβο, τη ζωή! Τίποτα δεν έμεινε όρθιο, μόνο την αλήθεια δεν μπόρεσες να συνηθίσεις! Την αφορίζεις ακόμη και τώρα! Κλείνεις τα αυτιά σου να μην ακούς! Τα μάτια να μη βλέπεις! Μόνον ετούτο χωράς μέσα στο χρόνο, το θάνατο της ζωής! Τη συνήθεια…

Δεν έχω άλλα λόγια να σου πω! Άλλες σελίδες να γιομίσω, το μόνο που ρωτάς είναι πού τον βρίσκω εγώ το χρόνο, γιατί όλα εσύ τα μετράς με ένα ρολόι. Εγώ δεν μετρώ τίποτα…

Έπαψα από καιρό να μετρώ! Άκουσα πολλά “για πάντα” και “ποτέ” στη ζωή μου… Κανείς τους δεν μετρούσε αληθινά, μετρούσε το ρολόι αντί για εκείνους, μέχρι που χάλαγε. Μέχρι που τελείωνε το πάντα και το ποτέ και μετρούσε με ένα καινούργιο ρολόι. Κάθε φορά το άλλαζαν και μετρούσαν το χρόνο από την αρχή κι όλα διορθώνονταν μέσα στην ψυχή τους, επάνω στο χέρι τους.

Στη ζωή τους;

Ο χρόνος θάνατος, ο χρόνος θεραπευτής, ο χρόνος τιμωρός. Εμείς; Τι είμαστε εμείς;

Μοιραστείτε το άρθρο!