Μοιραστείτε το άρθρο!

Οι άνθρωποι έχουν την ανάγκη να συνδεθούν με ένα άτομο, να μοιραστούν στιγμές, να αγγιχτούν τα σώματα. Θέλουν να νιώσουν ασφάλεια μέσα σε κάποιον που τους μοιάζει. Όταν αρχινά μια σχέση δεν υπολογίζεις τις διαφορές, βλέπεις μόνον τα κοινά, βλέπεις εκείνα τα όμορφα που μοιάζουν σε εσένα.

Τους ανθρώπους τελικά τους ενώνει ο εγωισμός και γιαυτό στα δύσκολα τον υψώνουν και φεύγουν. Γιατί τα προβλήματα ξεκινούν από τον κακό μας εαυτό και όχι από τον καλό! Αυτόν πρέπει να “φοβόμαστε”, αυτόν και να φροντίσουμε! Να εντοπίσουμε τι είναι αυτό που τον ενεργοποιεί, τι είναι αυτό που δεν έχουμε έρθει πρόσωπο με πρόσωπο μαζί του και βγαίνει ως αντίδραση ως θυμός ως φωνή ως φεύγω! Αν του δώσουμε αγάπη, θα μας δείξει το δρόμο για να ολοκληρωθούμε ως προσωπικότητες πρώτα και στη συνέχεια ως σύντροφοι.

Για να παραμείνει ανθισμένη μια σχέση, χρειάζεται υπομονή έως ότου γνωρίσεις την προσωπικότητα, τα χαρακτηριστικά, τις όμορφες και τις άσχημες πτυχές του συντρόφου σου.

Κάθε άνθρωπος έχει εκείνα τα στοιχεία που εσύ τα βλέπεις στραβά, ενώ για εκείνον είναι φυσιολογικά. Τον καλό και τον κακό του εαυτό. Κάθε του αντίδραση κρύβει μέσα του ένα βίωμα, όπως και κάθε δική σου! Μια κακοποίηση ψυχική ή και σωματική που την έκλεισε στα σκοτάδια του και απλά προχώρησε. Έτσι το σκοτάδι του μεγάλωνε, το δυνάμωνε ο ίδιος άθελά του!

Συνήθως το σκοτάδι μας ξεκινά από βιώματα της παιδικής μας ηλικίας. Κάποιος δεν αγκάλιασε το παιδί, κάποιος δεν το αγάπησε, κάποιος ήταν απών όντας παρών…

Μία σχέση σου δίνει τη δυνατότητα μένοντας και όχι φεύγοντας με την πρώτη δυσκολία, να ανακαλύψεις πρώτα εσένα και στη συνέχεια το σύντροφό σου! Αυτά που σε ενοχλούν έχουν κάτι από εσένα, κάτι σου τσιγκλούν. Κάτι που σου φωνάζει δεν θέλω να με κοιτάξω στα μάτια, στον καθρέπτη της ψυχής μου!

Φοβάμαι πρώτα εμένα!

Οι περισσότεροι, όταν κάτι δεν τους αρέσει στο σύντροφό τους, οτιδήποτε τους ξεβολεύει από τον όμορφο καθρέπτη τους, αρπάζουν την ευκαιρία και φεύγουν!

Έχουν όμως πρώτα αναγνωρίσει το μερίδιο της δικής τους ευθύνης; Έχουν αναλύσει τη δική τους αντίδραση; Τα δικά τους στραβά; Ή στο βωμό του ότι ο άριστος δεν συμβιβάζεται, παίρνουν το Εγώ τους ανά χείρας και αποχωρούν;

Είναι εύκολο να κατηγορήσεις κάποιον και να φύγεις! Να μη συμβιβαστείς, όπως διαμηνύουν οι περισσότερες σελίδες αυτοβελτίωσης. Να φύγουμε λέει από τοξικούς ανθρώπους και σχέσεις!

Είναι και οι φορές που όταν κάποιος θυμώνει και φεύγει, κρύβει ένα ηχηρό χωρίς φωνή σ’αγαπώ, κρύβει φόβο, κρύβει το σκοτάδι που φέρει μέσα του και που φοβάται, μήπως με αυτό πληγώσει πιο πολύ το σύντροφό του αν μείνει, από το να φύγει! Οι άνθρωποι αγαπούν με περίεργο τρόπο κάτι φορές φοβούμενοι μην χάσουν το σύντροφό τους! Και τελικά επιλέγουν να φύγουν…

Οι άνθρωποι βγάζουν εύκολα συμπεράσματα απέναντι σε μία αντίδραση. Δε διεισδύουν στα γιατί, δεν πέφτουν κι εκείνοι στα βαθιά, γιατί φοβούνται μην πνίγουν στα δικά τους αβαθή νερά! Ο ακέραιος άνθρωπος, ο ειλικρινής, εκείνος που έχει αποδεχθεί ότι δεν είναι τέλειος ο ίδιος και έχει αποφασίσει να αγαπήσει το σύντροφό του με τα όμορφα και τα άσχημά του, βρίσκει τον τρόπο να συμπορευθεί μαζί του. Δεν θα χτυπήσει στο σύντροφό του τα λάθη του αλλά θα τα αγκαλιάσει, θα τα φωτίσει και σιγά σιγά θα τον βοηθήσει να τα αποβάλλει! Όχι με κατηγορώ αλλά με αυθεντική αγάπη!

Πολλές σχέσεις δημιουργούνται και μέσα από το πρίσμα του να περνάω καλά. Το “μαζί” θέλει δουλειά! Μία σχέση ουσίας και όχι εφήμερης απόλαυσης, χρειάζεται και τους δυο παρόντες! Πότε ο ένας θα μπορεί περισσότερο και πότε ο άλλος!

Δεν είναι θέμα συμβιβασμού όταν και οι δύο έχουν αποφασίσει να προχωρήσουν μαζί! Μαζί να απορροφήσουν τους κραδασμούς, μαζί να λειάνουν τις γωνίες τους! Δεν είναι συμβιβασμός εάν κάποιος νιώσει ριγμένος έως ότου επιτευχθεί το “μαζί”! Είναι αληθινή αγάπη!

Ας αφήσουμε λοιπόν στην άκρη τα περί συμβιβασμού γιατί μέσα τους, κρύβουν πολύ Εγώ!

Στον άνθρωπο πλάι σου, δυναμώνεις τα φως του και σιγά σιγά σβήνεται το σκοτάδι του και πρέπει παράλληλα να κάνεις και το ίδιο για εσένα!

Όποιος μου πει ουτοπία, θα του πω πως όταν έχεις αποφασίσει να καλλιεργήσεις την ψυχή σου συνειδητά και είσαι έτοιμος να γκρεμίσεις πρώτα τα δικά σου τείχη, τίποτα δεν είναι ουτοπία! Μόνο το δικό σου φρενάρισμα που σε εμποδίζει να αποδεχθείς πως μπροστά στο σύντροφό σου βλέπεις αυτά που σε ενοχλούν σε εσένα ή όλα αυτά που θα ήθελες να είσαι και φοβάσαι να εμπιστευτείς!

Βλέπεις στο σύντροφό σου, έναν καλά κρυμμένο δικό σου καθρέπτη…

Μοιραστείτε το άρθρο!