Αναζήτησε μέσα σου! Σκάψε μέσα σου! Για το φως αγωνίσου!
Μοιραστείτε το άρθρο!
Για τη φλόγα που δεν έσβησε, που τρόμαξε να δείξει τη λάμψη της, γι’ αυτήν αγωνίσου! Κρύφτηκε πίσω από σκιές που φτιάχνουν με τα χέρια τους οι άνθρωποι στο σκοτάδι, θέλοντας να φοβίσουν το φως!
Γι’ αυτήν αγωνίσου!
Μα στο φως, τι σκιές κρυφά να φτιάξεις; Ποια φαντάσματα, ποιες παραποιημένες εκφράσεις; Στο φως μόνο φως κατοικεί και της ψυχής η ανάγκη να ενωθεί αιώνια με το θείο.
Φοβούνται οι άνθρωποι το φως κι έτσι νομίζουν πως η φλόγα μόνο σιγοκαίει το όνειρό τους. Ρίχνουν νερό, παγώνουν τα πάντα. Θάνατος, δεν έμεινε τίποτα στις ψυχές τους. Μοναξιά.
Έπαψες να αγωνίζεσαι.
Οι σκιές, παραμένουν εκεί, να συντροφεύουν τις νύχτες που ακόμη και το φεγγάρι μικραίνει και το φως λιγοστεύει πιο πολύ. Ψάχνουν ψέμα να κρυφτούν. Ψάχνουν δάκρυ να διαλύσει τα όνειρα. Να κλαις έως ότου εξαφανιστεί και το τελευταίο…
Για το φως αγωνίσου!
Μη συνεχίζεις να πετάς πέτρες στα φτερά σου! Μη γεμίζεις την μοναξιά σου αθόρυβα γιατί φοβήθηκες να τα απλώσεις στων ουρανών τα πλάτη! Κοιτούν οι άνθρωποι ψέλλισες, αυτοί μόνο κοιτούν και κρίνουν.
Ανέπαφα αγγίζεις, ανέπαφα αγαπάς. Να μην σε αγγίξουν ούτε τα βλέμματα. Δεν πιστεύεις πως αξίζεις λίγο φως. Μιαν ανάσα ακόμη.
Έπαψες να αγωνίζεσαι…
Παραδίδεσαι σε κάθε χτύπημα!
Γιατί σταμάτησες να αγωνίζεσαι;
Μόνο οι σκιές θέλουν να πιστέψεις ότι χάθηκε το φως. Ότι δεν έχεις άλλη δύναμη. Κι όσο εκείνες ψάχνουν την πιο βαριά πέτρα να σου πετάξουν, εσύ βρες το πιο γερό πάτημα, να πάρεις ώθηση και να πετάξεις μακριά τους!
Δεν πειράζει που φοβάσαι. Όποιος θνητός δεν ένιωσε έστω κι λίγο φόβο, δεν έψαξε μέσα του ποτές! Μόνο ξεγλίστρησε στης επιφάνειας την ψευδαίσθηση.
Αναζήτησε μέσα σου! Σκάψε μέσα σου!
Για το φως αγωνίσου!
Μοιραστείτε το άρθρο!
