Μοιραστείτε το άρθρο!

Όλα άλλαξαν στην ζωή μας μέσα σε λίγες ημέρες. Ένας μικρούτσικος αόρατος ιός μας είπαν ότι φταίει. Ένας αόρατος εχθρός! Του δώσαμε όνομα για να αποκτήσει πρόσωπο, Covid-19, για να τρέφει ο φόβος σου το θηρίο…

Covid-19. Ένας αόρατος εχθρός ή ένας αόρατος σύμμαχος;

Δεν ξέρω εάν ήταν πάντοτε εκεί σαν σημάδι η αλλαγή κι εσύ μόνο εθελοτυφλούσες. Ή μάλλον ξέρω, μα δεν είναι η ώρα για κριτική! Δεν είναι η ώρα για απόδοση ευθυνών! Είναι η ώρα επιτέλους να αναγνωρίσεις την Αλήθεια! Να ξεχωρίσεις την ψευδαίσθηση από την ζωή. Δεν σου φταίει κανένας ιός για την κατάντια σου!

Η ύλη σε κυρίευσε!

Βλέπεις η ζωή όλα στα δείχνει….

Κατέρρεε η ομορφιά της, διαγραφόταν! Όχι πως η ζωή σταμάτησε να είναι όμορφη. Όχι πως η ζωή σταμάτησε να δημιουργεί και να τα φωτίζει όλα! Είναι που εσύ άρχισες να την ζηλεύεις. Είναι που εσύ ήθελες να την πάρεις στα χέρια σου και να την κατακτήσεις!

Όχι από θάμβος! Όχι από θαυμασμό! Όχι για να την νιώσεις! Όχι για να την γνωρίσεις αλλά για να γνωρίσει εκείνη εσένα! Όλα έπρεπε να σου μοιάσουν! Όλα έπρεπε να κινούνται γύρω από εσένα άνθρωπε και όχι γύρω από εκείνη!

Εσύ το κέντρο κι η ζωή να σε κοιτά.

Οι δικοί σου νόμοι, οι δικοί σου κανόνες. Έκανες την ζωή πιόνι σου και ό,τι ζει μέσα της! Τα ζώα, τα πουλιά, τα δέντρα, τη θάλασσα, τα ψάρια, τις πηγές, την αλήθεια της! Όλα έπρεπε να γίνουν εσύ. Να τα εξουσιάζεις. Να τα οδηγείς στην δική σου τροχιά! Αρνήθηκες την ροή της ζωής, την ποδοπάτησες! Αρνήθηκες πως Θεός την ερμηνεύει, Θεός την ζωντανεύει, Θεός την δημιουργεί, όχι άνθρωπος.

Εσύ το κέντρο και η ζωή να κοιτά…

Κάτι τέτοιες στιγμές, το στόμα μου στεγνό, οι σκέψεις μου στεγνές κι αυτές, όχι όμως μουδιασμένες. Δεν έχω ανάγκη να τις ντύσω με λόγια όμορφα για να νιώσεις καλύτερα! Να σου δώσω δύναμη! Να με νιώσεις πλάι σου!

Όχι άνθρωπε! Σε σιχάθηκα πια! Η ύλη σε κυρίευσε κι αυτή είναι η μοναδική σου αλήθεια! 

Σε σιχάθηκα με την αλαζονεία σου, την μιζέρια σου, τον εγωισμό σου, τις εξαφανισμένες αξίες σου, την πάρτη σου, το Εγώ σου.

Είπα δεν θα κρίνω, είπα δεν θα αποδώσω ευθύνες. Αυτήν την φορά όμως, θα ακούσεις και την δική μου πλευρά! Βαρέθηκα να σε ακούω να μου λες μην είμαι ρομαντικός και επιπόλαιος! Κάνε λεφτά, αγόρασε σπίτι, αυτοκίνητο, εξοχικό, συμβιβάσου για να έχεις την εικόνα της ζωής που επέλεξε ο άνθρωπος για εσένα. Όχι η ζωή…

Αυτήν τη φορά θα ακούσεις δική μου Αλήθεια ως άνθρωπος γεμάτος λάθη, μα γεμάτος από την ζωή που του δόθηκε. Δεν προσπάθησα να την λυγίσω. Δεν την έδιωξα από πάνω μου. Δεν επέλεξα να ζήσω στο λούστρο για να φύγει το σκοτάδι της.

Έμεινα εδώ. Να αγαπώ την Φύση της! Να πιστεύω στους μικρούς θεούς μέσα της! Να την αγκαλιάζω κιας κοιτάνε οι άλλοι γύρω μου. Γελούν μαζί μου.  Άνθρωπος γυμνός απέναντι στην ζωή! Χωρίς κουστούμι! Χωρίς λουσάτο σπίτι! Χωρίς προβολή! Χωρίς ψεύτικα selfie. Χωρίς ψευτιά.

Ψεύτικος έγινες άνθρωπε!

Νόμιζες θα γίνει όπως την ήθελες εσύ η ζωή! Θα εξουσίαζες τα πάντα της με το χρήμα. Όλα απέκτησαν τιμή! Ένας αγοραίος έρωτας που έτρεφε το σύστημα που είχες επιλέξει για να την αντικαταστήσεις.

Θα γινόσουν άτρωτος με τα πειράματά σου! Ο σκοπός σου ήταν να γίνεις αθάνατος και να μην έχεις ανάγκη πλέον την ζωή. Νόμιζες το είχες καταφέρει κι αφού την ξεφτίλισες, την πέταξες χάμω.

Νόμιζες πως νίκησες την ζωή! Δεν ανέπνεε πια…

Κοίτα γύρω σου τώρα άνθρωπε! Θάνατος παντού! Τρόμος παντού! Ένας ιός ηγείται! Ένα δικό σου δημιούργημα σε καταστρέφει. Είσαι σίγουρος γιαυτό;

Όχι! Δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν πως η κρίση λόγω του κορονοϊού θα μας φέρει πιο κοντά! Επειδή διάβασες ένα βιβλίο παραπάνω. Επειδή έφτιαξες ένα κέικ στα παιδιά σου. Επειδή έδωσες μια ευκαιρία ακόμη στη σχέση σου. Επειδή έκανες μια βόλτα στη φύση! Επειδή νομίζεις έπαψε ο χρόνος να σε σέρνει από τη μύτη.

Ο φόβος σε οδήγησε εκεί, μην αυταπατάσαι! Ο φόβος μήπως είναι η τελευταία σου φορά! Ο φόβος και οι ενοχές μήπως σε κρίνουν οι γύρω σου…

Η ζωή ήτανε πάντοτε εκεί, αληθινή, να σου δείχνει τα σημάδια της. Να σου δίνει το στίγμα της! Να σε αγαπά! Εσύ την εγκατέλειψες για το ανθρώπινο απατηλό όραμα της κονσερβοποιημένης ζωής. Εσύ την εγκατέλειψες για την λαγνεία της ύλης! 

Όχι, δεν είμαι από εκείνους που πιστεύουν πια στην εσωτερική φλόγα του ανθρώπου που θα ανάψει λόγω της εμφάνισης του ιού.

Η ύλη σε κυρίευσε! 

Οι ευκαιρίες σου δόθηκαν επανειλλημένα!

Αγάπη και Δημιουργία από την Φύση! Πόση ομορφιά καταστράφηκε! Περάσανε πόλεμοι και συνεχίζουν!  Αρρώστιες, πείνα, δυστυχία γύρω μας κι ακόμη να σταθούμε πλάι στο Φως! Να γίνουμε οι πολεμιστές του!

Κάποτε ναι, πίστευα στο Φως σου άνθρωπε!

Κάποτε ναι, ήθελα να βλέπω μόνο το Φως σου.

Όχι πια!

Είναι που το να βλέπεις το Φως, σε έναν κόσμο που ηδονίζεται από την φαινομενική ενέργεια που του προσδίδει το σκοτάδι, είναι αδυναμία.

Ναι, είμαι αδύναμος με ακούς; Δεν φοβάμαι αυτό που είμαι!

Είναι που η άρνηση να μεγαλώσεις βλέποντας την φωτεινή πλευρά μιας κατάστασης, είναι ονειροπόληση. Όχι δεν ντράπηκα ξαφνικά να με θεωρούν έναν άνθρωπο ρομαντικό! Μην χαίρεσαι δεν ξεκίνησα να φοβάμαι!

Είναι που σε έναν κόσμο που φοβάται πάντα μην χάσει από τα μάτια του την πλαστική του εικόνα, συμμέτοχος δεν θα γίνω!

Ο άνθρωπος, το έμαθα καλά, δεν αλλάζει!

Είναι που σε έναν κόσμο που έχει αποφασίσει εδώ και χρόνια να ζει γειωμένος στο Μάτριξ, γιατί αυτή του η εικόνα είναι σωστή και αποδεκτή αλλά μακριά από την αληθινή ζωή, συμμέτοχος δεν θα γίνω!

Δεν θα πιστέψω σε κανενός την κρυφή φλογίτσα!

Όποιος φοβάται την αληθινή ζωή, να μείνει με τους ομοίους του!

Είναι που σε έναν κόσμο που ξέχασε να πιστεύει στο Φως εντός του. Που τον έμαθαν να πιστεύει πως το Φως είναι ανθρώπινο προϊόν κι εκείνος το δέχθηκε χωρίς να αναζητήσει την αλήθεια. Που δέχθηκε πως το Φως είναι μια ανθρώπινη διαδικασία απολύτως ελεγχόμενη, από έναν διακόπτη με συγκεκριμένες διαχειρίσιμες συνθήκες, όχι, συμμέτοχος σε αυτήν την θέση δεν θα γίνω!

Δεν σε οδήγησε κανένας Covid-19 στην αυτοκαταστροφή! Εσύ τα οδήγησες όλα μέχρι τον ιό, επειδή έγινες συμμέτοχος και κοινωνός αυτού του σάπιου συστήματος! Ο ιός δημιουργήθηκε από την λαγνεία του Εγώ!

Οι λίγοι πάντοτε έκαναν την διαφορά! Οι λίγοι φώτιζαν. Οι πολλοί άλλοτε χλεύαζαν τους λίγους κι άλλοτε εκεί στα κρυφά τους καμάρωναν! Επιλέγω να είμαι με τους λίγους! Επιλέγω την ζωή όπως μου δόθηκε! Δεν φοβάμαι να πεθάνω! Δεν φοβάμαι κανέναν ιό! Εδώ είμαι, άοπλος άνθρωπος κιας λένε πως ο ιός είναι πιο δυνατός από εμένα!

Οχι! Δεν είμαι εδώ πια για εκείνον τον άνθρωπο που ο φόβος τον οδηγεί να μετανοήσει! Ο φόβος τον οδηγεί να μοιάσει διαφορετικός! Να γίνει ανθρώπινος!

Έφτασε η ώρα αυτά να ξεχωρίσουν!

Διαλέγεις Φως ή δεν είσαι πια ευπρόσδεκτος εδώ! Οι εργαστηριακές αλήθειες μας έφτασαν ως εδώ!

Είμαι εδώ για τον άνθρωπο που δέχθηκε την ζωή όπως ήταν από την αρχή! Δεν την φτιασίδωσε, δεν την ωραιοποίησε, δεν φοβήθηκε να φανεί τσαλακωμένος πλάι της!

Είμαι πλάι σε εκείνον που δεν αρκέστηκε σε ένα “μακάρι” κι ύστερα βυθίστηκε στο ψέμα του!

Το “μακάρι” κρύβει απογοήτευση, χαμένη ελπίδα και κυρίως εξαφανισμένη πίστη.

Στέκομαι πλάι σε εκείνον που η Αλήθεια δεν τον φοβίζει! Δεν φοβάται την μοναχικότητά της!

Στέκομαι πλάι σε εκείνον που δεν ένιωσε λίγος πλάι στους λίγους! Δεν το έπαιξε σε διπλό ταμπλό!

Στέκομαι πλάι σε εκείνον που δεν πλάθει ένα φάντασμα για να πάρει τις ευθύνες από πάνω του! Του δίνει όνομα για να αποκτήσει πρόσωπο…

Ο καθένας να αναλάβει τις ευθύνες του πλάι στο Φως ή πλάι στο σκοτάδι! Τα διπλά ταμπλό τελείωσαν!

Covid-19. Η πανδημία της ύλης!

Ένας αόρατος εχθρός ή ένας αόρατος σύμμαχος;

Μοιραστείτε το άρθρο!