Μοιραστείτε το άρθρο!

Τόσο μοναχικό μοιάζει το ταξίδι αυτό!

Το ταξίδι της ζωής, η αναζήτηση του νοήματός της, λίγοι οι συνοδοιπόροι.

Άραγε ζωή είναι η δουλειά, η νυχτερινή διασκέδαση, η κατανάλωση αγαθών; Είναι η επίδειξη, η σύγκριση, η συμπίεση του χρόνου, το γέμισμά του με εκείνα που αδειάζουν την ψυχή;

Πόσοι είναι εκείνοι που αισθάνονται την Πηγή της ζωής; Ποιοι είναι εκείνοι που αρνούνται να υποκύψουν στην ύλη, επιτρέποντας στη Θεία Πρόνοια να τους προστατέψει από τις όποιες κακοτοπιές της ελεύθερης βούλησης;

Οι συνοδοιπόροι στο ταξίδι ετούτο, συμπαντικά συνδεδεμένοι μέσα στο πλέγμα της λεπτοφυούς ζωής! Άγνωστοι ανάμεσα σε αγνώστους μα νιώθεις την αόρατη σύνδεση με την πρώτη ματιά. Όταν αποφασίσεις τον δρόμο της Αλήθειας, τον δρόμο της Ζωής, το άλλοτε λάθος, γίνεται αυτόματα σωστό. Το δύσκολο εύκολο και το εύκολο σκληρό και ανηφορικό.

Ο μικρόκοσμος περιλαμβάνει όλη την θεϊκή απεραντοσύνη! Οι άνθρωποι όμως επιλέγουν τον μακρόκοσμο. Επιλέγουν αυτό που φαίνεται με γυμνό μάτι κρατώντας καλά ντυμένο το μάτι της ψυχής τους. Συντηρούν το Μάτριξ πιστεύοντας εκείνα που φαίνονται αλλά δεν είναι, τρέφοντάς και επιβραδύνοντας έτσι την ήδη φθίνουσα πορεία του.

Αν ήθελα να αποτυπώσω την ζωή σε έναν άνθρωπο, θα είχε το πρόσωπο ενός παιδιού! Αν ήθελα να αποτυπώσω την αλήθεια της, θα είχε σίγουρα εικόνες από ένα μωρό στην αγκαλιά της μητέρας του.

Ένα μωρό να γεννιέται. Αυτό είναι η ζωή! Το γέλιο του, η αφέλειά του, η αγνότητα, η αγάπη. Τα παιδιά μπορούν, τα παιδιά θυμούνται, τα παιδιά είναι το Φως μα εμείς τα οδηγούμε στο σκοτάδι και μακριά από την ζωή! Τα υποχρεώνουμε να πιστέψουν στο ψεύτικο, στο τεχνητό. Γνώση στείρα, σκέψη κλεισμένη σε σφραγισμένο κουτί και πίστη σε έναν Θεό που τον έφτιαξαν άνθρωποι. Κι όλο αυτό τους το παρουσιάζουμε ως ζωή!

Αγκυλώνεται έτσι η ζωή σου, πιάνεται σε απάτες, φυλακίζει το όνειρό της και ξεφτίζει το ρούχο της καθώς περπατάς ανάμεσα στα βράχια της ψευδαίσθησης. Χάνει σιγά σιγά τα κομμάτια της, θρυμματίζονται και σπάνε.

Κι ο μικρόκοσμος απομακρύνεται κι ο μακρόκοσμος μεγαλώνει. Το ταξίδι γίνεται σφαίρα που γυρνά μόνο γύρω από τον εαυτό της, καμμία εξελιξη, μόνο Εγώ.

Εσύ και οι λίγοι συνοδοιπόροι συνεχίζετε τον δρόμο σας. Απλώνεται το χέρι μήπως κάποιος θελήσει να βγει από εκεί. Έστω κι ένας να σωθεί, είναι όφελος! Έστω κι ένας να ανοίξει τα μάτια του είσαι πιο κοντά στην αλήθεια.

Η αληθινή ζωή δεν περιμένει τους δειλούς. Η ζωή απλώνει το χέρι της στους φοβισμένους, σε εκείνους που θέλουν μα πιστεύουν πως δεν μπορούν. Χαρίζει τα δώρα της με τον δικό της ρυθμό, δεν δεσμεύεται από χρονοδιαγράμματα σε ατζέντες και ρολόγια ακριβείας.

Όσο μοναχικό κιαν σου μοιάζει το ταξίδι αυτό μην σταματάς. Είσαι το Ένα της ζωής μέσα στο Όλον της. Είσαι μοναδικός και ταυτόχρονα κομμάτι του συνόλου. Ανήκεις στη σύνθεση της ζωής και συνθέτεις το υλικό της ταυτόχρονα! Είσαι δημιούργημα και δημιουργός ταυτόχρονα! Είσαι ζωή και θάνατος ταυτόχρονα!

Εσύ είσαι η ζωή και η ζωή δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εσένα! Ακολούθησε το ταξίδι της ζωής πιστά και με αφοσίωση. Εκεί βρίσκεται η Αλήθεια! Εκεί, βρίσκεσαι Εσύ! 

Μοιραστείτε το άρθρο!