Μοιραστείτε το άρθρο!

Υπάρχουν στιγμές που τις θυμάσαι και δακρύζεις. Άλλοτε από χαρά άλλοτε από λύπη. Στη χαρά θες να γυρίσεις πίσω. Να νιώσεις πάλι από την αρχή. Να ξαναγίνει τώρα η στιγμή. Η αφή της να πλημμυρίσει το σώμα σου. Σε ετούτο το χρόνο πιστεύουν όλοι. Αυτόν αναπολούν. Αυτός είναι αληθινός.

Ναι! Το σύμπαν υπάρχει…

Στη λύπη θες να ξεχνάς. Αρνείσαι πως υπήρξε. Κλαις και ρωτάς τα γιατί; Γιατί πονάς; Γιατί εσύ; Γιατί τώρα!

Όταν πονάς θέλεις να ξεχάσεις, να σβήσεις τα πάντα. Το “γιατί τώρα σου”, ακυρώνεται… Σου λένε ο χρόνος είναι ουτοπία, άσε τις άσχημες στιγμές στην άκρη. Λες και δεν ήσουν εσύ εκεί, δεν τα έζησες. Από την άλλη σου λένε άσε το χρόνο να τα γιατρέψει όλα! Ο απόλυτος διχασμός!

Το σύμπαν πάει, εκεί πήγε περίπατο! Έκλεισε τα αυτιά του κι εσύ προδομένος επειδή σε εγκατέλειψε…

Τελικά υπάρχει ο χρόνος ή όχι;

Αποφασίστε και πείτε και στους άλλους. Αποφασίστε τι είναι αλήθεια και τι ψέμα!

Αποφασίστε ειδικά όταν δίνετε συμβουλές διαχείρισης πόνου. Ή μήπως μόνο να χαιρόμαστε επιτρέπεται; Απαντήστε εσείς που τα ξέρετε όλα! Εσείς που τα αλλάζετε όλα κατά το δοκούν! Εσείς που πότε ο χρόνος είναι γιατρός μας και πότε ένα ψέμα!

Είμαστε όντα βουτηγμένα στην ακαμψία της ύλης. Οντότητες σε ένα άχρονο σύμπαν γιατί όλα για τη γέννηση του σύμπαντος είναι θεωρίες! Δεν ξέρει κανείς αν θα μάθουμε ποτέ την αλήθεια. Ίσως γιαυτό ο στοχασμός να έχει ένα ποτέ μέσα του.

Έχουμε ρολόγια να μετράμε τον κατά τα άλλα ανύπαρκτο χρόνο. Βιβλία να καταγράφουμε ιστορικές στιγμές στο χρόνο. Σελίδες με σαν σήμερα. Χρονοδιαγράμματα. Όλα στιγμές χαράς και λύπης. όλα στιγμές να ανακαλύψεις την αλήθεια.

Ένας λεπτοδείκτης η ζωή μας και κάπου εκεί υπάρχει ο άνθρωπος και τα συναισθήματά του. Οι εποχές του χρόνου κι οι ψυχικές εποχές του ανθρώπου. Τα καλοκαίρια του, τα φθινόπωρα, οι χειμώνες του, η άνοιξη του. Η προσωπική εσωτερική αλληλουχία συναισθημάτων, ο ανθρώπινος “χρόνος” της λύπης και της χαράς του. Η γέφυρα όπου ο υλικός χρόνος συναντά τον ανθρώπινο της ψυχής στο σώμα του. Άυλο και ένυλο. Ύπαρξη και ζωή. Η αλήθεια γεφυρωμένη με τον ψεύτικο χρόνο.

Η μνήμη είναι εκεί για να θυμάται! Εμείς είμαστε όλα όσα έχουμε ζήσει. Εύκολα και δύσκολα! Χαρούμενα και λυπημένα πλάι πλάι στο κύλισμα του χρόνου. Μνήμες και θύμησες ο άνθρωπος, πατήματα, σημάδια κι οδηγοί στην αλήθεια της ψυχής του.

Τίποτα δεν έσβησε ο χρόνος! Όλα έμειναν εκεί ανέπαφα, αναλλοίωτα να θυμίζουν πως ο χρόνος είναι κομμάτι της αλήθειας μας…

Μοιραστείτε το άρθρο!