Μοιραστείτε το άρθρο!

Βεγγαλικά στον ουρανό να θυμίζουν εκείνη τη στιγμή που έξω ήτανε γιορτή μα μέσα σου έμοιαζε λύπη.

Έμοιαζε με μοναξιά, σαν εκείνη της χειμερίας νάρκης που η Φύση κοιμάται για να δημιουργήσει, να συνθέσει ξανά το δικό της “μαζί”!

Το χώρια, η φετινή χρονιά μας το έδειξε καλά. Μας το επέβαλε με κάθε τρόπο!

Κάποιο αντιστάθηκαν, κάποιοι παραδόθηκαν και κάποιοι αφέθηκαν πιο ελεύθεροι. Ένιωσαν πως όλα όσα ζούμε είναι μια διαφορετική ευκαιρία στη ζωή. Μια ευκαιρία στη ψυχή να αναπαυθεί, μέσα από ετούτη την παύση.

Ίσως η απομόνωση, η κοινωνική αποστασιοποίηση, να έγιναν επειδή έπρεπε επιτέλους να αντιμετωπίσουμε την μοναξιά μας κατάματα!

Να γίνουμε ειλικρινής με τον εαυτό μας!

Η μάσκα έκρυψε το χαμόγελο. Ξαλάφρωσε πολλούς από το να υποκρίνονται. Πιστέψαν πιο πολύ στη δύναμη του άγνωστου αόρατου, παρά στη δύναμη της αόρατης ψυχής τους.

Πάντα όμως υπάρχει το καλό μες το κακό και ανάποδα. Είναι εκείνη η ρημάδα η ισορροπία της ζωής. Ζωή μέσα από το θάνατο και την αναγέννηση.

Δεν πάει ο παλιός ο χρόνος κι εκεί τελειώνει! Κανένας θάνατος δεν είναι μόνιμος…

Η ζωή είναι η ίδια η Φύση που φέρει ο καθένας μέσα του και προσπαθεί να την πνίξει. Τη νιώθει ξένη, επειδή δεν είναι πλαστική σαν τη ζωή που μας πλασάρουν στα μέσα ενημέρωσης και κοινωνικής δικτύωσης.

Το μόνο δίκτυο που αναγνωρίζει η ψυχή είναι αυτό της μητέρας Φύσης. Εκείνο που ακούει την αρχέγονη μνήμη που γνωρίζει, τι να ξεκουράσει, τι να θανατώσει, τι να αναγεννήσει και τι παράταιρο να αφήνει εκεί, μπροστά στα μάτια μας, μήπως και θυμηθούμε πως είμαστε άνθρωποι με ψυχή.  Πρέπει να πάψουμε να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στο φθαρτό χρόνο!

Υπάρχουν κι εκείνοι οι λίγοι που χτίζουν τις δικές τους στιγμές, του δικού τους έτους! Αρνούνται πεισματικά να ορίσουν τον κόσμο τους σε νέο και παλιό! Αγαπούν κάθε στιγμή που περνά, γιατί ξέρουν πως καθετί έχει τη δική του ξεχωριστή θέση.  Δεν περιμένουν 365 ημέρες για να έρθει πάλι η πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Χτίζουν τις στιγμές τους, χωρίς αντίστροφη μέτρηση.

Προσμένουν με λαχτάρα εκείνη την ημέρα που θα την μοιραστούν  με το δικό του άνθρωπο. Μία απλή Παρασκευή που ξημέρωσε αγκαλιά ένα απλό Σάββατο. Μία Δευτέρα, μία Τρίτη, μία συζήτηση, ένα τοπίο, μία ακόμη γιορτή.

Η δική τους γιορτή είναι εκείνες οι στιγμές  που χτίζουν καιρό, με κόπο και με αγάπη, για να ομορφύνουν το τώρα τους! Το μαζί τους! Είναι η δική τους απόφαση για κάθε έτος που ξεκινά και για κάθε ένα που τελειώνει. Είναι η ψυχή τους!

Η αρχή τους, το τέλος τους, η δική τους γιορτή! Χτίζουν τις στιγμές του δικού τους έτους και έτσι συνεχίζουν αθόρυβα μαζί.

Σας εύχομαι από καρδιάς να χτίζετε τις στιγμές του δικού σας έτους! Εκείνο το έτος που δεν θα περιμένει την αλλαγή μιας χρονιάς για να βρεθεί σε γιορτή!

Πώς;

Να είσαι ευγνώμων για όσα σου δίνουν χαρά!

Μη δίνεις σημασία στο πολύ ή το λίγο!

Η μόνη αξία είναι στο αληθινό!

Δεν πειράζει αν νιώσεις αδύναμος, μόνο μην αφεθείς να μείνεις εκεί!

Να μην εγκαταλείπεις την προσπάθεια, ακόμη κι όταν όλα φαίνονται χαμένα!

Το χρόνο τον κερδίζεις μόνο με την Αγάπη!

Καλή μας χρονιά!

“Θέλουμε δε θέλουμε, είμαστε όλοι μας δέσμιοι μιας ευτυχίας, που από δικό μας λάθος αποστερούμαστε….

Ο. Ελύτης”

Μοιραστείτε το άρθρο!