Ό,τι κάνεις, ό,τι προσφέρεις τα Χριστούγεννα έχε ανοιχτές τις πόρτες και τα παραθύρια της καρδιάς. Τα Χριστούγεννα είναι αληθινά όταν φωτίζονται με τα λαμπιόνια της καρδιάς παιδικών ψυχών.

Χριστούγεννα για εμένα είναι να μην είσαι ανθρώπινος για να φαίνεσαι έτσι αλλά να είσαι άνθρωπος, χωρίς να ντρέπεσαι για το πώς θα φανεί.

Χειμώνας και πάλι! Σε λίγο θα συνεχίσω στην επόμενη παγερή παράγραφο… Μόνος ένας άνθρωπος, μέσα σε ένα κρύο αυτοκίνητο, στη μέση του χειμώνα, στην μέση μιας γιορτής.

Κάθε φορά που πλησιάζουν τα Χριστούγεννα οι σκέψεις μου θεριεύουν. Η καρδιά μου σφίγγεται από τις κλασικές εικόνες που κατακλυζόμαστε. Άνθρωποι, να υποφέρουν, χτυπημένοι από αρρώστια, πείνα, δυστυχία, μοναξιά, εκεί που παράλληλα σκεφτόμαστε τι θα φάμε τα Χριστούγεννα, τι μοντελάκι θα φορέσουμε και το gadget της τελευταίας τεχνολογίας που θα μοστράρουμε, πλάι στην προσεγμένα πασπαλισμένη…