Για μένα θα είσαι το χθες που σβήστηκε από ανθρώπου χέρι, σαν να μην υπήρξαμε ποτέ εκεί.
Κι εσύ Πηνελόπη δεν μέτρησες ποτέ χρόνο. Οι άνθρωποι σε ήθελαν να μετράς στην ερμηνεία τους. Ήσουν μόνο ψυχή και οι ψυχές βρίσκουν την ουσία τους εκεί που ανθρώπου μάτι δεν κοιτά.
Η γυναίκα που έγινε Αγάπη
Το Μαζί
Η Πόρτα που Άνοιξε
Η Σιωπή του Άδη, η Αλήθεια του Ανθρώπου
Ο Ιερός μου Τόπος δεν κατοικεί… υπάρχει