Έχεις χρόνο θάλασσα; Γεννιέσαι, πεθαίνεις ή μόνο παίρνεις των ανθρώπων τις σκιές μέσα από τα μάτια τους και τις σκορπάς στα μήκη και τα πλάτη που διανύεις;

Απουσία δεν τη λες. Παρουσία αδειανή, μια απάτη που μαίνεται γύρω τους. Νομίζουν πως τους βλέπουν οι άλλοι. Πιστεύουν πως έχουν αξία κι έτσι δεν τολμούν γιατί κάποιος πάντα βλέπει.

Και να που δείλιασες! Μέχρι εκεί τολμάς! Μέχρι εκεί φτάνεις το πέταγμά σου! 

Ασφυκτιώ, δεν το δείχνω, σωπαίνω επιδεικτικά, σωπαίνω μάταια. Νομίζει πως ξέχασα, πιστεύει πως μπόρεσα και τώρα, μόνο απουσία