Μοιραστείτε το άρθρο!

Όσο μεγαλώνεις ο χρόνος κυλάει αλλιώτικα. Για εσένα που δεν σε κυνηγά αλλά είναι εκεί. Υπάρχει όπως εσύ. Δεν παλεύεις μαζί του! Δε χρειάζεται!

Ο καθένας στο ρόλο του. Εσύ να τον βιώνεις κι εκείνος να σου λέει, όσο είμαι εδώ μη σταματάς προχωρά!

Ο άνθρωπος σταματά στο χρόνο. Ο άνθρωπος τον βλέπει εχθρό. Ο χρόνος βλέπει μόνο ζωή μέσα από εκείνον.

Αφήνεσαι να υπάρχεις. Αφήνεσαι να νιώθεις. Εσύ, που η τροχοπέδη είναι ο λόγος για να αντισταθείς, σε αυτό που σε καθηλώνει. Σε αυτό που σε ναρκώνει και σε κρατά υποχείριο. Αρνείσαι να σε καθορίσει! Έρχεσαι πιο κοντά στη φύση σου. Σε αυτό που είσαι! Αντιστέκεσαι!

Είσαι ζωντανός δεν το φοβάσαι το χρόνο. Δεν τον προβάλεις ως δικαιολογία.

Παρατηρείς κι εκείνους που η τροχοπέδη είναι η άγκυρά τους. Η ασφάλεια στη ζωή τους. Γυρνούν γύρω γύρω από τα ίδια λάθη. Από τις ίδιες καταστάσεις. Γυρνούν γύρω από τον κακό τους εαυτό. Γυρνούν γύρω από το χρόνο. Ένας αέναος απατηλός κύκλος.

Όλοι αυτοί προσπαθούν να σε πείσουν πως έτσι είναι η πραγματική ζωή. Σε αποκαλούν ονειροπόλο, φαντασιόπληκτο, τρελό. Σε κατηγορούν πως κάνεις κακό στη ζωή και την ισορροπία τους.

Όσο πιο πολύ φοβούνται, πως μπορεί να έχεις δίκιο, τόσο πιο άγρια θηρία γίνονται. Τόσο πιο πολύ θέλουν να σε πληγώσουν. Να σε λιώσουν. Να διαγράψουν τη φωνή που τους καλεί να δουν. Να σηκώσουν το βλέμμα τους στον αληθινό τους εαυτό κι όχι σε εκείνον που έπλασαν για να αντέξουν μακριά του. Κι όχι σε εκείνον που σέρνεται πίσω από ένα ρολόι και ανθρώπους που ζούνε πατώντας πτώματα.

Γιατί κάποιοι θέλουν ανθρώπους να μην ξεχωρίζουν, για να φαίνονται εκείνοι. Θέλουν τα δικά τους δικά τους μα και των άλλων δικά τους. Θέλουν τους αυλικούς, τους πιασμένους από ένα ρυθμικό λεπτοδείκτη. Καμμία απόκλιση. Να μην επιταχύνει η καρδιά. Μια διαδρομή χαραγμένη προς το θάνατο.

Όταν συμφιλιωθείς με το χρόνο, το μόνο που ακούς είναι σιωπή και πότε πότε κάποιες κραυγές απόγνωσης από όλους αυτούς γύρω σου. Δεν έχει νόημα να πεις παραπάνω λόγια.

Έχουν απομονώσει τις λέξεις σε πρέπει και δεν πρέπει. Πού να χωρέσεις το νιώσε; Πού να χωρέσεις το ρίγησε; Πού να χωρέσεις το μπορείς;

Έτσι είναι η ζωή μη θυμώνεις άλλο! Σώπασε φωνή! Όσοι ακούνε θα ξεχωρίσουν. Όσοι ακούνε θα βηματίσουν πέρα από το χρόνο. Όσοι σφράγισαν ψυχή και καρδιά ένα αλλιώτικο αύριο τους περιμένει…

Μοιραστείτε το άρθρο!