Μοιραστείτε το άρθρο!

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως όσο βαθαίνανε τα μάτια σου στης ψυχής μου τα αβαθή κενά, παραδινόμουν ανέπαφα από την καρδιά σου, σαν μια αχτίδα που δεν τόλμησε να φωτίσει το ουρλιαχτό ενός μοναχικού σούρουπου.

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως ήθελα να σε αρπάξω και να σε κρατήσω μες τους χτύπους της πιο δυνατής μου αγκαλιάς.

Ήθελα να μπήξω, τα δάκτυλά μου μέσα στη σάρκα σου, ένα να γίνουν με τη δική σου! Μα η σκέψη πως δεν πρέπει, με καθήλωνε, ακίνητη να σε κοιτάζω, σαν έναν άγνωστο που βρέθηκε απλά μπροστά μου! Τα δάκτυλά μου μουδιασμένα. Παρέμεναν εκεί, λαχταρώντας, ακροβάτες στων χειλιών σου τη ζεστή αφορμή να γίνουν, για ένα κάλεσμα ξέχωρο από τον αγάπη και τόσο παραδομένο στον έρωτα.

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως μακριά σου, σφίγγονται τα σπλάχνα μου και μόνο στη σκέψη σου. Κόβεται η αναπνοή μου και ανασαίνω βαθιά μήπως κυλήσεις μαζί της έξω από τα στήθη μου και απελευθερωθώ! Μάταια όμως, εσύ εκεί, να επιμένεις σιωπηρά!

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως σιωπηρά κι εγώ υπομένω!

Κρύβομαι να μην μου πεις πως ξέρεις! Κρύβω όσα δεν άφησα να δείξουν οι αφές. Κρύβω όσα δεν τόλμησα να πω. Κρύβω όσα τα άφησα στην άκρη για το “γιατί” που γνώριζα, για το τώρα που δεν επέτρεψα να ζήσω. Μέχρι εκεί που το βλέμμα μου δεν μπόρεσε να το κρύψει!

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως μέχρι εκεί σε ερωτεύτηκα! Μέχρι εκεί που δεν θα το ακούσεις από την καρδιά μου. Θα μείνεις κι εσύ μόνος να το κρύβεις, προσπαθώντας να σωπάσεις της δικής σου καρδιάς τους ψιθύρους.

Με αυτή τη λίγη κρυφή ευτυχία τολμά να ξεδιψάσει μια ψυχή! Με αυτά τα λίγα καλύπτει την γύμνιας της καρδιάς της.

Να μη θελήσεις να μάθεις ποτέ πως αυτά τα λίγα είναι τόσα πολλά! Μετρούν όλου του ουρανού τα αστέρια μέσα μου! Μετρούν όλα τα λεπτά του γαλαξία και είναι τόσο απέραντα, όταν το σύμπαν μου γεννιέται από την αρχή στη σκέψη σου! Μια έκρηξη, που οδηγεί μόνο στη δημιουργία κι εγώ δεν θέλησα να μαζέψω τα κομμάτια μου αυτά! Τα άφησα να ενώνονται με τον αιθέρα, να συνθέσουν ζωή από την αρχή, καρδιά από την αρχή, έρωτα από την αρχή!

Κιαν είναι έρωτας δικός μου, καλώς να ‘ρθει!

Να τον κρατήσω κοντά μου!

Μα αν είναι έρωτας που δεν μου ανήκει…

Σώπασε καρδιά μου, μη σε ακούσει εκείνος κι έρθει πιο κοντά!

Μήπως και θελήσει να μάθει πως όσα δεν άφησα να δείξουν οι αφές μου…

Όσα δεν τόλμησα να πω…

Όσα τα άφησα στην άκρη για το “γιατί” που γνώριζα και για το τώρα που δεν επέτρεψα…

Ήταν όλα εκείνα που το βλέμμα μου δεν μπόρεσε να κρύψει! Ήταν όλα όσα ερωτεύτηκα μέσα από εκείνον και ανάθεμα αν θελήσει να τα μάθει ποτέ…

Μοιραστείτε το άρθρο!