Γεννιόμαστε από τους βιολογικούς μας γονείς κι αυτό, μας μαθαίνουν πως είναι οικογένεια. Αλήθεια είναι;

Για άλλους αυτή η οικογένεια είναι μια εικονική πραγματικότητα και για άλλους το φως που δεν σβήνει ποτέ.

Για κάποιους είναι το χέρι να πιαστούν και για άλλους το χέρι που θα τους σπρώξει ξανά και ξανά στον γκρεμό.

Η σωστή οικογένεια διαμορφώνει, ενδυναμώνει, στηρίζει. Η “άλλη” οικογένεια  σε πληγώνει, σε δακρύζει και χαίρεται με τον δικό σου πόνο! Θέλει να ακούσει από εσένα να λες για να χαρεί, ”ναι αυτό που ζω είναι άρρωστο”!
Η μεν σε διδάσκει την αληθινή αγάπη η δε σε ενεργοποιεί να την αναζητάς με όλη σου την δύναμη!

Τελικά τι ακολουθείς; Της οικογένειας τα πρέπει ή της ψυχής τα επιβάλλεται;

Ο καθένας διαλέγει την δική του οικογένεια την δική του ψευδαίσθηση ή αλήθεια.
Διαλέγει με ποιον θα δώσει το φιλί της αλλαγής του χρόνου τα Χριστούγεννα, το φιλί της αγάπης το Πάσχα. Με ποιον θα κάνει ευχή όταν θα σβήνει τα κεράκια της τούρτα του. Με ποιον θα κλάψει την δύσκολη στιγμή και πάει λέγοντας.

Οικογένεια είναι αυτός που θα του πεις θέλω να μείνω μόνος και θα ‘ρθει κάτω από το σπίτι σου να φωνάξει ”είμαι εδώ  όποτε και αν θες ανεβαίνω”! Οικογένεια είναι εκείνος που δεν θα σε αφήσει ποτέ μόνο, όσο μακριά κιαν είσαι! Οικογένεια είναι εκείνος που θα σου πει σε αγαπώ, την στιγμή που έχεις ανάγκη να το ακούσεις! Εκείνος που θα σε κρατήσει την πιο σφιχτή αγκαλιά, την στιγμή που θα πέφτεις!

Οικογένεια είναι αυτός που θα του πεις το πρόβλημά σου κιας μην έχει λύση, θα αισθανθείς την μεγαλύτερη ασφάλεια και θα φωνάξεις όλα θα πάνε καλά!

Οικογένεια είναι όλοι όσοι μπορούν να μας φωτίζουν ακόμη και στις πιο σκοτεινές μας στιγμές και είναι όλοι εκείνοι που κρατούν την φλόγα της ψυχής μας πάντοτε αναμμένη!