Μοιραστείτε το άρθρο!

Για λίγο ακόμη! Μέχρι να στεγνώσει ο ιδρώτας σου επάνω μου, μέχρι να ποτίσει ο πόθος το κορμί μου και να αποκάμει στης ηδονής το χάδι. Να γευθώ τη γεύση σου στα χείλη μου και να μην φοβηθώ να ζητήσω ξανά! Κάθε ανάσα μου, διαπερνά όλα όσα είμαι μέσα από εσένα κι όσα βάθη μπορώ να αγγίξω τα αντικρίζω σε κάθε μου εκπνοή. Για λίγο ακόμη, για εκείνο το λίγο που το ελευθερώνεις εκεί, που ο χρόνος δεν μετρά  με χρόνο και παραδίνεται χωρίς κανόνες στο παιχνίδι της σάρκας. Μια σάρκα που αναδύει τις αναστολές της και θανατώνει κάθε φραγμό όσο ενώνεται με μανία με τη δική σου.

Για λίγο ακόμη, όσο αντέχει η σιωπή να τη χτυπούν οι κραυγές μας, όσο τα μάτια δεσμεύονται να μην χωριστούν κι ας λυσσάνε τα κορμιά, κι ας μη σταματούν να χορεύουν, να πάλλονται άναρχα, τα μάτια εκεί, ενωμένα μέσα στα βλέμματα που αρνούνται να σπάσουν στα δύο τη στιγμή.

Κι όσο πετάγονται οι φλέβες στα χέρια μας κι όσο οι μύες τρέμουν σε κάθε μας κίνηση, τόσο φωνάζουν τα μέσα μας για λίγο ακόμη, για λίγο ακόμη το κορμί σου μες στο δικό μου και το δικό μου μες στο δικό σου! Το σε θέλω γδέρνει τις πλάτες μας ζωγραφίζοντας μονοπάτια που δεν θέλει κανείς μας ποτέ να σβηστούν από το κορμί τους κι όπου ακουμπά το ιδρωμένο δέρμα στάζει και βρέχει τα σεντόνια με τους χυμούς της κορύφωσης, με το φιλί που ρέει με πάθος μέσα στα πληγιασμένα μας χείλη. Ανάσες συγχρονισμένες άθελά τους ενώνουν τα στήθη μας κι αργά αργά τα αποχωρίζουν ξανά κι ύστερα σιωπή, τα χέρια σου στα μάγουλά μου, τα χείλη σου επάνω στα δικά μου, τα μάτια σου καρφωμένα μέσα μου.

Το σε θέλω μου δεν σε χόρτασε ποτέ, σε θέλει κι άλλο γιαυτό για λίγο ακόμη μείνε εκεί! Εκεί, που η ανάσα παλεύει να ελευθερωθεί πλάι σε ένα λαχανιασμένο χτυποκάρδι, εκεί, που ο χρόνος σταματά, εκεί, που η αγκαλιά κολλάει λυτρωμένη επάνω μας, εκεί, που εγώ κι εσύ είμαστε ένα…

Μοιραστείτε το άρθρο!