Μοιραστείτε το άρθρο!

Πιάσε το χέρι μου και κρατήσου γερά!

Να ξέρεις, φοβάμαι κι εγώ, μα τι πειράζει;

Ο άνθρωπος ποτέ δεν μεταμορφώθηκε σε μια μέρα. Κανένας φόβος δεν στάθηκε ικανός να τον κρατήσει μακριά από τα όνειρά του!

Αρκεί να συνεχίσει να ονειρεύεται!

Όταν το θέλεις πολύ, βρίσκεις την δύναμη! Παρέα με τους φόβους σου, σβήνεις τις σκιές κι όλα όσα σου κρύβουν την θέα της ζωής που ξημέρωσε τον ουρανό σου σε ετούτη τη γη.

Κράτα το χέρι μου σφιχτά και μόνος πάψε να αισθάνεσαι! Οι δρόμοι φτιάχτηκαν για να τους περπατήσουν άνθρωποι κι ο μόνος μοναχικός δρόμος, είναι εκείνος που του μίλησες χωρίς της καρδιάς σου την φωνή.

Αρκεί να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι!

Σταμάτα να μετράς πληγές, γιατί οι πληγές δεν είναι προορισμένες να σβήνουν αλλά να κλείνουν και τα σημάδια να μας θυμίζουν πως δεν είμαστε άτρωτοι! Δεν είμαστε ανίκητοι!

Γι’ αυτό μέτρα ζωή!

Μα μην σταθείς στου χρόνου την πλεκτάνη!
Ο χρόνος είναι ένα ανθρώπινο δημιούργημα, για να αιτιολογήσει ο άνθρωπος, την θνητότητα της ύλης του!

Μην σταθείς πουθενά! Μόνο κράτα το χέρι μου σφιχτά κι όσα θα ‘ρθουν, μαζί θα τα διαβούμε, γιατί έτσι το δάκρυ είναι πιο ελαφρύ και σβήνει εύκολα τη θλίψη από τα μάτια σου.

Έλα! Φτάσε με! Μπορείς! Πιάσε μου το χέρι, κράτα το γερά κιαν φοβάσαι δεν πειράζει!

Αρκεί να συνεχίσεις να ονειρεύεσαι!

Μοιραστείτε το άρθρο!