Μοιραστείτε το άρθρο!

Ο προορισμός μου, μια ανάσα πέρα από πόνο. Περνώ απέναντι εκείνους που δε βλέπουν το βαρκάρη. Εκείνους που φοβούνται τη ροή, γιατί ο κόσμος τους πάγωσε.

Ο πόνος είναι ο δρόμος κι είναι κι ο κόσμος της ντροπής, για όσα παλεύεις και μάχεσαι. Για εκείνα που δεν τα ορίζεις, σε ορίζουν.

Πώς να λυγίσεις όταν δεν πονάς; Πώς να αγγίξεις το χώμα να συνδεθείς εάν δε γονατίσεις! Η Γαία μήτρα και γέννα. Λύτρωση και δάκρυ, όλα στο χρόνο ίδια.

Όλα στην ύλη ένα. Στον αιθέρα ο παλμός. Στο ρολόι ο ήχος. Στην ψυχή σιωπή.

Ακούει, μαζεύει διαδρομές να πάρουν χρώμα. Να μοιάσουν στην ύλη, να την πάνε παρακάτω. Όποιο και να είναι το αποτέλεσμα, αρκεί που έγινε δημιουργός σε ετούτο τον κόσμο, για να περπατήσει στον Κάτω. Να συνδεθεί με το θείο για να αντέξει να ανέβει πιο ψηλά!

Λύτρωση ο θάνατος, λύτρωση και η ζωή. Στη διαδρομή ο στόχος είναι ίδιος με τον αγώνα, λυγίζει κάθε μαχητή.

Χρόνος. Τον πάλεψαν οι Μοίρες τον ύφαναν, μορφές πανωφόρι στο κορμί. Πότε ζεσταίνει, πότε βαρίδι σέρνεται επάνω του. Αμυχές, σημάδια, πόνος.

Και κάπου εκεί άγγιγμα, χαμόγελο στην ψυχή. Θεραπεύει τα ανίατα και ας μένουν μέχρι να τα γιατρέψεις εσύ! Δίχως εσένα, μόνο πάλη δίπλα σου με Χρόνο μπορώ. Εσύ το βέλος, εσύ το τόξο.

Ο προορισμός μου, μια ανάσα πέρα από πόνο. Ακροδάχτυλα αναχαιτίζουν την ορμή, εσύ τον τρόμο. Ταξίδι αβέβαιο!

Αγωνίσου! Κανείς νικητής! Ουδείς ηττημένος!

Μόνο μαχητής!

Μοιραστείτε το άρθρο!